Χίλια γράμματα στον ουρανό

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

999 και 1 γραφές, αύριο στο περιβολάκι. Χίλια γράμματα στον ουρανό, σε σας καλοί μου φίλοι, ευχαριστώ, Καλή Ανάσταση, Γεωργία.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Έστειλα χίλια γράμματα, εκεί ψηλά στ` αστέρια
να σου τα δώσω φυλαχτά, στ ακριβά τα χέρια
όλα γράφουν, μου` λειψες! μιλώ μονάχη στα χαρτιά
το μολυβάκι σου κρατώ, που μ` άφησες κληρονομιά.

Μεταξούλα γλυκιά μου, μιλώ μ` αυτό τα βράδυα
ακουμπάω, ψυχή, καρδιά, στου κόσμου τα σκοτάδια
άλλες μέρες είμαι αετός, άλλες ένα ορφανό σπουργίτι
άλλες γελώ σαν το παιδί, στης αετοφωλιάς τη σκήτη.

Έχω κραγιόνια, ζωγραφιές, γυαλιστερές ιχνογραφίες
όταν πονώ κι όταν γελώ, γράφω εκθέσεις κι ιστορίες
γυρίζω πίσω στη σπηλιά, ψάχνω τα χέρια της μάνας
εκείνα που έψαχνες και εσύ, στους χτύπους της καμπάνας.

Μεταξία αδερφή μου, εκεί στον Παραδεισένιο σου κήπο
δώσε στη μάνα ένα φιλί, πες της, κάπου ανήκω
ανήκω στα λεύτερα πουλιά, που διαβατάρικα περνούν
στ` άσπρα τα περιστέρια μου κι όσα στη γη πονούν.

Μιλώ στ` αγέρι, στους θεούς, σε μια ροδιά ανθισμένη
στις μυγδαλιές μας στην αυλή, μιλώ στην οικουμένη
πες` της πως ξέρω γράμματα, πλατιά να σου γελάσει
τα` μαθα όλα μονάχη μου, ένα τραγούδι ας πιάσει.

( Το βλέπεις κείνο το βουνό, που` ναι ψηλά από τ` άλλα )
το στόλισα με γράμματα, σε χρυσαφένια σκάλα
που`χει αγκάθια και γυαλιά, σύρματα και στενάγματα
του αργαλειού τα νήματα, γράμματα και σπουδάγματα.

Που` χει Ηλιόχαρη λεύτερη, ψηλά εκεί στο πύργο
μια γαλανή πανώρια, στων αμπελιών τον τρύγο
χίλια γράμματα στον ουρανό, σε σας καλοί μου φίλοι
χίλια τα βράδυα λυτρωμού, στ` ονείρου μου τη πύλη.

Χίλιες γραφές μιας προσευχής, δίχως θεό παραλήπτη
για τ` ανθρώπινα, τ` αληθινά, στου Info μας το σπίτι.
Χίλιες βραδιές ξενύχτησα, μ` ένα μολύβι συντροφιά
σαν τους τρελούς φτιάχνω στιχάκια, που λεν και μοναξιά.

Χαρτιά λευκά του λυτρωμού, με την ψυχή αφιερωμένα
στην Μεταξία εκεί στ` αστέρια, στο Γιάννο μου που`χω καδένα
χιλιάδες του μελανιού τα σημάδια κι όσα κι αν γράψω κι άλλα
δεν έβλεπε Ουρανό η σπηλιά!! κι ήταν χωμάτινη η σκάλα!!

Η ποίηση έχει τις ρίζες της στην ανθρώπινη ανάσα
Γ. Σεφέρης

Θαρρώ δεν θα με μαλώσει ο ποιητής, το διάλεξα ψάχνοντας μια ώρα.

3-4--2018
Αδαμοπούλου Γεωργία.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-04-2018