Φτερούγισε & εχάθη

Δημιουργός: Martyr, Nikos Ποταμούσης

"Φτερούγισε και εχάθη, όπως χάνεται κάθε τι που κουβαλά στη σάρκα του το όνειρο και στα φτερά του την αλμύρα της λευτεριάς. ~"

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center]------------------------------இڿڰۣ-ڰۣ—-------------------------------------------------
Γεννήθηκα εκεί που τα τριαντάφυλλα δεν ανθίζουν,
μέθυσα από τα δάκρυα της βροχής,
ερωτεύτηκα τη θάλασσα και ταξίδεψα σε ουρανούς ξεχασμένους.
Από τότε υπηρετώ το φεγγάρι με την πένα και την καρδιά μου.
------------------------------இڿڰۣ-ڰۣ—-------------------------------------------------


Να είναι μήπως φως;
Που κυβερνά τον κόσμο τούτο;
Δειλά του εραστή ακούω το λαούτο
Νότες να χάνονται, να σβήνουν στο σκοτάδι
Σαν άναρχο θαρρείς ονείρων το κοπάδι

Μες τη σιωπή,
Που κυβερνά, απόλυτα ο τρόμος
Ποιος ξέρει τελικά που οδηγεί ο δρόμος;

Και αν ..
Είμαστε περαστικοί, τόσο απλοί διαβάτες
Ποιος κουβαλά τον ουρανό στις ξένες τούτες πλάτες;
Τα αστέρια προσευχή ποιος -πες μου- θα τα κάνει;
Που σεργιανούν κάθε νυχτιά σ'απάνεμο λιμάνι.

Ποιος;
Ικέτης θα γενεί στα πόδια της να πέσει
Εσύ και φάρος του, και θάλασσα να πλεύσει
Στα πέλαγα σου, τα πανιά του κυματίζουν
Πυξίδα σε έναν κόσμο που λίγοι πια ελπίζουν.

Μα πριν ..
Χαθεί και αυτός, το λίκνο του πριν σβήσει
Το φως που κλέβει η ανατολή πριν απ'τη δύση
Μίλα του!
Με λόγια τρυφερά, για όσα φοβάσαι και ελπίζεις
Τα δάκρυα είναι δύναμη ποτέ μη τα σκουπίζεις
Ο κόσμος είναι άδικος, γλυκιά μου το γνωρίζει
Μα ο τρελός και ο ποιητής πάντα θα ελπίζει ..[/align]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-04-2018