Ώσπου ήρθε η αγάπη η μεγάλη

Δημιουργός: Νικηφόρος Ουρανός 38

Καλό ξημέρωμα σε όλες τις φίλες και σε όλους τους φίλους!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΩΣΠΟΥ ΗΡΘΕ Η ΑΓΑΠΗ Η ΜΕΓΑΛΗ
( Βαρύ και ασήκωτο )

Σαν την άδικη κατάρα τριγυρνούσα
και τις ώρες μου σκοτώνοντας περνούσα.
Στο λιμάνι, στο σταθμό, στην αγορά
και στις λέσχες που και που καμιά φορά.

Στα σκαλιά της κοινωνίας τ’ από κάτω
και ντελβές στου φλυτζανιού ήμουν τον πάτο.
Ήμουν κάτι παραπάνω δηλαδή,
από ένα αλανιάρικο παιδί.
----------
Ώσπου ήρθε η αγάπη η μεγάλη,
απ’ το βούρκο που’ χα πέσει να με βγάλει.
Με τα έμορφα τα ψυχικά της κάλλη,
στης ζωής τον ίσιο δρόμο να με βάλει.
----------
Στη μιζέρια και στην τράκα την περνούσα
και στις παστρικιές το είναι μου χρωστούσα.
Μούφα τζόβενο και ζόμπι χαβαλές,
λες και ήμουν ο σπαθάτος ο βαλές.

Δεν το πίστευε κανένας πως θ’ αλλάξω
και σ’ απάνεμο λιμάνι πως θ’ αράξω.
Πως θα γίνω νοικοκύρης δηλαδή,
δεν περίμενε κανένας να με δει.

----------
Ώσπου ήρθε η αγάπη η μεγάλη,
απ’ το βούρκο που’ χα πέσει να με βγάλει.
Με τα έμορφα τα ψυχικά της κάλλη,
στης ζωής τον ίσιο δρόμο να με βάλει.
----------
Γιώργος Δ. Σ.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-04-2018