Σκοτεινιασε Ξανα

Δημιουργός: inokrini, Κ.L inokrini--Κατερινα Λιαρου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΣΚΟΤΕΙΝΙΑΣΕ ΞΑΝΑ 14-10-2010
Από τη συλλογη της καρδιας τ’αγκάθια

-Σκοτείνιασε ξανά! Ο ήλιος έκρυψε το φώς του!
Σαν να κουράστηκε,να τρέχη να γυρνά
Και ξαφνικά! Εχάθη το χαμόγελό του
Κοιτάη κάτω και η θλιψη τον κερνά

-Ο ουρανός σιωπά!σαν να μαζεύη την οργή του
Άπλωσε σύννεφα να κρυψη το κορμί του
Δεν θέλει πια κανείς να τον κοιτά
Έκλεισε μέσα του τ’αστέρια να μη βγουν!
Μη τρεμοσβήσουν απ’το κρυο και χαθούν
Μέσ’ στη σιωπή του πόσα λέει αν το θελήση
Όλα αλλάζουν γρήγορα

Φούσκωσε ο ασκός! Μαζι μ’αέρα και νερό
! δεν το αντέχει ! ανοίγει,φεύγει ο φελλός κι αμέσως βρέχει
Θέλει να πνίξει ο,τι βρίσκει στην πορεία
Να δείξη θέλει υπεροχή στην αρμονία
Γέλιο και κλάμα όταν βρίσκονται μαζί

Σκοτείνιασε πολύ!δεν ξεχωρίζεις πιά την ώρα
Είναι πιο γρήγορη η μπορα
Καταβροχθίζει όλο το χρόνο,τα λεπτά
Και η βροχη,πολύ σε μαστιγώνει
Δε σε λυπάται μα μονάχα σε πληγώνει
Πέσανε όλα λές του κόσμου τα θεριά

Πού να κοιτάξεις; Αγγίξαν σύννεφα τη μύτη του βουνού
Γιατ’ έχουν πέσει απ’τα χέρια τ’ουρανού,
Σαν τα κανάτια που όλα θρίψαλλα έχουν γίνει
Θαμπώσαν όλα ξαφνικά!τέτοια βροχή απ’το πουθενά
Μοιάζει ετσι νάναι της ψυχής σου το συντρίμι

Κ.Λ inokrini

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-04-2018