Φύγε τριανταφυλλένια, πάρε αέρα (αφιερωμένο )

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλή εβδομάδα φίλοι μου, γραμμένο με πολύ αγάπη για ένα κορίτσι θησαυρό....και ποιός ξέρει για πόσες γυναίκες ακόμα, να μου είστε καλά ευχαριστώ.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σε βλέπω στις έξη το πρωί
που ταξιδεύεις τριανταφυλλένια
που ταξιδεύεις εγώ κι εσύ
σ` όσα ταξίδεψαν μελένια.

Του έρωτα τ` ανείπωτα
καθώς φεύγαν τα τρένα
σαν λες, δεν έχω τίποτα
όλα καλά είναι καμωμένα.

Μα εγώ θωρώ το δάκρυ σου
την ώρα που χαράζει
για μια χαμένη αγάπη σου
ψυχή, που περονιάζει.

Αρχίζει η μέρα σε λίγο
κι είναι πάντα των αλλουνών
κι όλο λες, θέλω να φύγω
στους οριζόντες ουρανών.

Τριανταφυλλένια, δεν είσαι μοναχή
που ψάχνεις μια βαρκούλα
κόκκινη, άσπρη με πανί.
Σ` όση σ` άφησαν ακρούλα.

Όλο καπνίζεις παθιασμένα
κι όλοι λεν...την υγειά σου
δεν είδανε τα πεθαμένα
στη στάχτη κάτω, τα όνειρα σου.

Στις έξη το πρωί καλή μου
έχει πουλιά γύρω στο σύρμα
κι όταν ακούς όλη η ζωή μου
είναι ευτυχισμένο ποίημα.

Γέλα καλή μου, είναι ψέμα
όλοι θέλουν να πάνε ταξίδι
ν` αλλάξουν της ζωής το γνέμα
με φεγγαροκλωστές στολίδι.

Μαζεύτηκαν τ` αποτσίγαρα σωρός
μισά, καπνισμένα τσιγάρα
της νικοτίνης τιμωρός
βουνά τα πρέπει! στην αράδα.

Βα` λτα στη σειρά τριανταφυλλένια
μην ακούς που λένε λάθη
περισσεύει στις μέρες μας η ένοια
κι όλο λιγοστεύουν τα πάθη.

Πόσο μου μοιάζεις καλή μου
εσύ κι εσύ, γυναίκα στη πλάση
είν η φυλακή σου, φυλακή μου
ας...έχεις αγάπες σ` ένα τάσι.

Ξύπνησαν...οι άλλοι, ακούς
πάει και το τελευταίο τρένο
όταν θ` αλλάζει τους σταθμούς
εσύ θα είσαι δεδομένο.

Εσύ κι εγω, τριανταφυλλένια φίλη
ακου, στήσαν τραγούδι τα πουλιά
είναι οι αγάπες μας καντήλι
μα μεγαλώσαν τα παιδιά!!

Άσε τη σωτηρία της ψυχής
μ` αγκάθια είναι στολισμένη
έχει το χρώμα της πληγής
ένας σταυρός που σε πεθαίνει.

Όταν μιλάς, στα πεθαμένα τσιγάρα
στου πρωινού την κάθε μέρα
μην δίνεις στα πρέπει, μια δεκάρα
φύγε τριανταφυλλένια, πάρε αέρα.

21-5-2018
Αδαμοπούλου Γεωργία

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-05-2018