Κείνα..τα μικρούλια αλάνια

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημέρα ευχαριστώ φιλαράκια, βρήκα τούτο το γλυκούλι...σ` ένα από τα κουνελομπλόκ,, να είστε καλά.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Εγώ μιλώ με τα πουλιά
τα διαβατάρικα που περνούν
τα σπουργιτάκια στη φωλιά
τ` αηδόνια που λαλούν.

Μιλώ στους γερανούς στα ύψη
τραβούν για τη λευτεριά
για την ειρήνη έχουν ανοίξει
πορεία με χρυσά κλαριά.

Κλαριά ειρήνης στο στόμα
να ράνουν του κόσμου τη πληγή
μιλώ στους αετούς το γιόμα
στης Καππαδοκίας τη γη.

Μιλώ με τα τσιπουργιάνια
της παιδικής μου θύμησης
κείνα..τα μικρά τ` αλάνια
πουλιά κι αυτά, συγκίνησις.

Μιλώ στα γεράκια, με λυγμό
όλο κάτι μου θυμίζουν
τα κοιτώ στον ουρανό
τα μάτια μου, δακρύζουν.

Σ` ένα κοτσύφι στο κυπαρίσσι
μιλώ για την Μεταξία
ξέρω δεν θα γυρίσει
της τραγουδά, στην αθανασία.

Μιλώ στις κάργες το δείλι
που` χουν άσχημη τη φωνή
πουλιά κι αυτά, ειρήνης φίλοι
κι ο ποιητής δεν συμφωνεί.

Μιλώ στην κουκουβάγια μας
πάνω στα κεραμίδια
που φόβιζε τα βράδια μας
μικρά παιδιά στολίδια.

Τους γλάρους έχω φίλους
το άσπρο τους να ζηλεύω
θωρώ χιλιάδες ήλιους
μες στο γαλάζιο ταξιδεύω.

Στο κίτρινο καναρινάκι
που τραγουδά στο κλουβί
τούτο νομίζω έχει Ιθάκη
σ` ένα κλουβί!! του αρκεί.

Στη πέρδικα μιλώ στο κάμπο
που περπατά καμαρωτή
στα νιάτα, που` λεγαν..λάμπω
μα πέρασαν οι καιροί.

Μιλώ, μιλώ στα πουλιά
μιλώ στα χελιδόνια
να` χουν ζεστούλα τη φωλιά
και πουπουλάκια χιόνια.

Σ` ένα παγόνι μιλώ
τα χρώματα θαυμάζω
να είχα κραγιόνια απ` το θεό
σ` ένα χαρτί να βάζω.

Να βάζω το φτωχό σπουργίτι
εγώ γράφω, αυτός τραγουδά
στης αετοφωλιάς το σπίτι
κι ένα περιστέρι μου χτυπά.

Άνοιξε καλή μου την πόρτα
τ` άσπρο μου να δεις
μην ακούς τα γεγονότα
είναι μόνο της πληγής.

Φύγε, ταξίδι μακρινό
στις Καππαδοκίας τις κορφές
και φώναξε στον ουρανό
ν` αλλάξει τις γραφές!

Γερανούς, να γεμίσει η πλάση
περιστεριών τις σαιτιές
να` ρθει η κρίση να δικάσει
στα πουλιά....δίχως φωλιές.

7-6-2018
Αδαμοπούλου Γεωργία.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-06-2018