Μια παρενθεσούλα

Δημιουργός: Stoforos, Νίκος Δ. Στοφόρος

Οι γλάροι το σενιάρισαν κι ανοίγουν τα φτερά τους, να ρίξουν με γρυπάρησμα, το ποντοπέταγμα τους

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=left] [B] [I]

. . . *~* Μιά παρενθεσούλα *~*
Σμίξαν οι θάλασσες θαρρώ, σήκωσε τρικυμία
κι ήρθα στον κόλπο σου να μπω
που μοιάζεις νηνεμία ...
Ν' αγαντάρει η πλώρη μου, που τρίζει το μουράγιο
κι ανοίγω τα ανάρηχα
το βάθος με τιράγιο !
Ν' αγγίξω τα παράφορα, τα κόκκινα ύφαλα σου
τα κοραλλένια χρώματα
μες την υγρή φωτιά σου!
Να σε τυλίξω μάτια μου, μεταξωτό μου πάθος
στα πορφυρά σκιρτήματα
στο τροπικό σου νάζι!
Που 'ναι το σκαμπανέβασμα, στου οργασμού το βίντσι
μες στα άβαρα φωνήεντα
στων ηδονών το σμήνος ...
Να ξεμπλοκάρουν πόμολα, βαρόμετρα να τρίζουν
και το ξεφύσημα καυτό
που 'χει φαιά ουσία!
Οι γλάροι το σενιάρισαν κι ανοίγουν τα φτερά τους
να ρίξουν με γρυπάρησμα
το ποντοπέταγμα τους.
Καλή μου μη ξοδεύεσαι, στα κροταλίσματα τους
και τα πτηνά στον έρωτα
έχουν τα τεχνικά τους!
Κι εμείς τραβάμε το κουπί, στης Ποίησης τ' αλώνι
να βγάλουμε ένα (Αχ) καυτό
λες και φυσά τρομπόνι ...
Με χίλιες λέξεις κι άλλη μια, που 'χασε τη φωνή της
και βγαίνει στην ανασαιμιά
με "μιά παρενθεσούλα".
Ε ... κι αυτό πάλι, πάει πολύ ...............
Τι πολύ; Πάρα πολύ ...
. . . . * * Nikos D. Stoforos * *

Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-06-2018