Στ' αλύχτισμα της δίψας

Δημιουργός: Stoforos, Νίκος Δ. Στοφόρος

Που ανταριάζει το θεριό, να με κατασπαράξει, στα στήθια μου, τα νύχια του, στη ρώμμη μου στενάζει

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=left] [B] [I]

. . *~* Στ' αλύχτισμα της δίψας *~*
Oi πινελιές σου λάξευμα, στις σκέψεις μου ν' απλώσουν
και μυστικό μου κράτημα
το χρώμα των ματιών σου!
Να έχω στα ερτζιανά, της αύρας σου το κύμα
και στα (wi fi) γουάι φάι μας
τη δροσερή σου ουσία!
Που απορεί κι ο καύσωνας, με τη δροσοσταλίδα
ανάσα μου εκφραστική
τ' ονείρου φρεατίδα ...
Μιά πινελιά ποθόσταλτη κι αζύγιαστη στο βάθος
του τραμβαγέρη μουσουργού
τ' απύθμενο του πάθος!
Που ανταριάζει το θεριό, να με κατασπαράξει
στα στήθια μου, τα νύχια του
στη ρώμμη μου στενάζει.
Τ' αρπάζω απ' τη χαίτη του κι υψώνω τη πυγμή μου
να καταλάβει πως θεριό
νιώθω, στη δύναμη μου!
Κι ανοίγω το παράθυρο, στα ματοτσίνορα σου
να δω τις βλεφαρίδες σου
τ' αχτένιστα μαλλιά σου!
Να πλέξω ηλιαχτίδα μου, ένα καλοκαιράκι
εσύ να θέλεις τη σκιά
και να 'χω το ψαθάκι!
Κι όλο να θέλεις πότισμα, στη κάψα της αλμύρας
μες στο φαράγγι το πυκνό
"στ' αλύχτισμα της δίψας"!
Π' αγνάντεψα τα χείλη σου, στου πλουν το μεσοδείλι
κι έκαν' απόπλου η σκέψη μου
σ' ανταύγειες κοραλλένιες!
. . . * * Nikos D. Stoforos * *

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-07-2018