Ο δρόμος του Βοριά

Δημιουργός: Αγιοβλασιτης, Aναστασιος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πήρα το δρόμο του Βοριά
το τυχερό μου νάβρω αστέρι.
Πέρασε πια το Καλοκαίρι
και μεγαλών'η σκοτεινιά. ..
νυχτωνει απ'το μεσημέρι.

Ξέρω πως είναι στο Βοριά
Μου το'πε μιά γριά τσιγγάνα
που'χε τη μοίρα ψυχωμάνα
το ριζικό κακιά μητριά. ..
Τάλαινα της ζωής ζητιάνα.

Χρόνια και χρόνια καρτερώ
κι οιωνοί με ξεγελούσαν.
Όλο πως φτάνει μου μηνούσαν
κι έγιν' η προσμονή βουνό. ..
Οι μέρες σα νερό κυλούσαν.

Όρια δεν υπάρχουν πια.
Οι αντοχές αργοπεθαίνουν.
Άλλο οι καιροί δεν περιμένουν
δεν παίρνει αναβολή καμιά. .
Όλα περνούν και ξεμακραίνουν.

Ολημερίς θα περπατώ
κι ολονυχτίς θα αγναντεύω.
Γωνιά ,γωνιά θα ανιχνευω
και με λαχτάρα θα κοιτώ..
Το γλαύκο φως του θα γυρεύω.

Δε θα ζητήσω πλουτισμούς
ουτε της δόξας κάποιο ρόλο.
Μόνο το φως το φεγγοβόλο
να μας μαγέψει πιο καλούς. .
Κι εμένα. .και τον κόσμο όλο.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-09-2018