κενό βιβλίο

Δημιουργός: Νικηφόρος Μελάς, ΓΡΥΠΑΡΗΣ Μ. ΑΝΤΩΝΗΣ

Ζήτω αδέσμευτος να εκφράζομαι ελευθέρα μπορώ; Κι από σας κανείς δεν την ορίζει, κι από σας κανείς δεν την κρατεί την ακέρια Δικαιοσύνη και την ακομμάτιαστη Αρετή• Γιατί σέρνουν όργητες και µίση πάντα, εσάς δεξά κι εσάς ζερβά. Κωστής Παλαμάς

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ήρθε πάλι καλοκαίρι άντρα μου χωρίς εσένα
κι’ είμαι ένα κενό βιβλίο που ‘χει άχρωμες σελίδες,
θέλουν όλοι να διαβάσουν για να δουν μέσα σε μένα
μα αυτό δεν γράφει λέξεις ούτε επικεφαλίδες.

Ήσουν πάντα εσύ για μένα ευαγγέλιο κυρίου
με αγγέλους μες τα φύλλα σε παραδεισένιους τόπους ,
είχαν χρώματα χιλιάδες οι σελίδες του βιβλίου
που μιλούσανε για σένα π’ αγαπούσες τους ανθρώπους.

Αχ, καυχιόμουν που σε είχα και σε διάβαζα νεράκι
ταπεινότητα καθόλου ένιωθα θεός με σένα,
κάθε μέρα κάθε ώρα δίχως να σκεφτώ λιγάκι
πως ειν’ ρόδα που γυρίζει μη διαβάζω λυσσασμένα.

Σήμερα που σ’ έχω χάσει τσάμπα διάβαζα νομίζω
είχε τόσους παραγράφους το βιβλίο από μέσα,
ήταν άγνωστοι τελείως ήθελα να τους γνωρίζω
τώρα συμβουλεύω άλλους η ζωή είναι μπαμπέσα.

Δώσε στο βιβλίο χρόνο και στο διάβασμα ουσία
ρούφα την χαρά που δίνει μα και τον σταυρό σου κάνε,
άσε την πλοκή να τρέξει θα σε πάει η ιστορία
αχ! Πως ξεφύλλισα τα χρόνια ήταν άνεμος και πάνε.

Α. ΓΡΥΠΑΡΗΣ

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-10-2018