Εκεί στην πέτρα στην ασφάκα

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημέρα φίλοι μου, χαρτάκι έχω μολυβάκι έχω, σαν μικροαστή! πήγα και πολλά ταξίδια τα Καλοκαίρια.... α

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Εκεί που χτυπάει η θάλασσα την πέτρα.
Βγήκαν τα πυροφάνια βόλτα στο πέλαγος.
Με τα κόκκινα καίκια του Χριστού.
Καίει η πέτρα στα λιακωτά, τα μεσημέρια.
Ένα κοχύλι στολίζει την χρυσαφένια άμμο.
Κι` η αλμύρα αγκαλιάζει την κάπαρη στα βράχια.
Βγήκαν οι βαρκούλες ταξίδι στ` όνειρο.
Θεριεύουν οι ασφάκες κι` έβγαλε η γης κυκλάμινα.
Στον Άη Νικόλα ψηλά, φέγγει ένα μονό καντήλι.
Ξερή γη, κόκκινη πέτρα.
Στ` αγνάντι για το θυμωμένο πέλαγος.
Ψωμί, τυρί και ελιά, στους καφενέδες της λήθης.
Οι γλάροι μιλιούνια σωρό ένα άσπρο σεντόνι.
Εκεί που σκόρπισε ο θεός τα λιθάρια του!
Να` χουν προσκεφάλι οι αετοί!!!
Χρυσίζει ο ήλιος καταμεσής στο γαλανό και τ` άσπρο.
Βγαίνουν τα φεγγάρια βόλτες, πορτοκαλοκόκκινα δάκρυα.
Ένας κατηφές φυτρώνει δίπλα στη στέρνα
κι` έβγαλε η δάφνη ένα μοναχό κλαδί.
Αραξοβόλια και μουράγια.
Καρνάγια, σκαριά, πληγωμένα τρεχαντήρια.!
Κύματα βουνά γαλάζια χαιρετίσματα,
της πλανεύτρας της ζωής μας.
Και ένα λευκό κρινάκι στη ρίζα της γέρικης ελιάς,
το άρωμα της ελπίδας.
Σφελάχτρια και πουρνάρια ανταμώνουν τους βράχους.
Ένας βαρύς γλυκός στο καφενείο του κόσμου.
Εκεί στη πέτρα, στην ασφάκα, στο Θεό,
υψώθηκε ταξίδεψε ο ποιητής.
Ψηλά σ` ένα μισογκρεμισμένο πεζούλι. Πέτρα και φως.
Πέτρα και φως.!
Ένας Καριώτικος ακούγεται στα ουράνια.
Στ` αλώνι πάνω από το πρασινογάλαζο φύλλο.
Εκεί χτυπά η καρδιά.
Η καρδιά της λαβωμένης!!
Της καρδιάς μας..

12-11-2018
Αδαμοπούλου Γεωργία.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-11-2018