Η Βόρεια πόρνη

Δημιουργός: Νικηφόρος Μελάς, ΓΡΥΠΑΡΗΣ Μ. ΑΝΤΩΝΗΣ

Ζήτω αδέσμευτος να εκφράζομαι ελευθέρα μπορώ; Κι από σας κανείς δεν την ορίζει, κι από σας κανείς δεν την κρατεί την ακέρια Δικαιοσύνη και την ακομμάτιαστη Αρετή• Γιατί σέρνουν όργητες και µίση πάντα, εσάς δεξά κι εσάς ζερβά. Κωστής Παλαμάς

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Η Βόρεια πόρνη

Συσσώρευσαν τα σύννεφα τον φθόνο όλου του κόσμου,
κι έπεσε αντάρα κι όξινη, βροχή ραγδαίας σκόνης,
μαύρη και έρμη μάνα γη, καινούργια κόρη εμπρός μου,
που είχε ένα χρώμα κίτρινο, κακοβαμμένης πόρνης…

Δεν θα ‘χει η χώρα μου παιδιά, ούτε κι οι λίμνες ψάρια,
ξεβράσαν τα Βαλκάνια της ώχρας κληρονόμο,
απ’ του ουρανού τ’ απόσταγμα, σαν έπαιξαν στα ζάρια
τ’ όνομα η σκύλα που απαιτεί, του λιμανιού το δρόμο…

Βλογιοκομμένη κι άσωτη ζητά το μερτικό της,
στις λίμνες πριν σουλάτσαρε ξεβράκωτη και ρέστη,
σαν το φεγγάρι το τάξε ο αγαπητικός της,
ο τοκογλύφος προύχοντας από την Βουδαπέστη…

Τώρα οι πυρήνες άφρονες ζητούν αλισβερίσι
να μην κολλήσουν θάνατο κι αρρώστιες τα παιδιά τους,
μα αυτή έχει πόδια δυνατά θέλει πολύ τη χρήση
τραβά του νέους και ρουφά γλυκά την μυρωδιά τους…

Σαν παίρνει χρώμα κι άρωμα του λιμανιού η πόρνη,
απλώνει τα πλοκάμια της σ’ ανατολή και δύση,
μπουρδέλα ανοίγει μηχανές, μεταλλαγμένοι τόρνοι,
τορνεύουν τώρα και τρυπούν του λιμανιού τη φύση…

Α. ΓΡΥΠΑΡΗΣ

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-02-2019