Γράμμα στον Καββαδία

Δημιουργός: Σταυρος Τζανης, Σταυρος Τζανης

Απο ανέκδοτη συλλογή

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μακριά, στο Νίκολσκ Ουσουρίσκ με πηαίν’απόψ’η σκέψη,
στου παγερού Βλαδιβοστόκ τη Ρωσική δοχή,
στου Κράι Πριμόρσκι τα νερά, το θιόρατο λιμένα
κι η θάλασσα τση σκέψης μου σηκώνει ταραχή.

Κάτι με σπρώχνει επίμονα να γράψω να μερώσω,
καθώς ‘π’τα μάθια χάνεται του ορίζοντα η γραμμή
κι ο ήλιος σβήνει στη δοχή της άγριας θαλάσσης
κι έχω για σύντροφο αγκαλιά μπουκάλι με ρακί.

Ένα τσιγάρο κρέμεται ‘π’τα χείλη μου και σβήνει,
-σκέφτομαι-δεν αγάπησες ποτέ σου τη στεριά,
γιατί ‘χες ναυτικού ψυχή στο διάολο πουλημένη
κι αλήθεια τούτο λύπηση δεν σου δινε σταλιά

Βραδιές θολές στο Σάντα-Φε κι όργια στη Σεβίλλια,
στην Κόρβοδα στου φεγγαριού κοιμόσουν τα κρουλλιά,
τη φοραδίτσα χάιδευες στου Λόρκα το δισάκι
και με γοργόνες έπιασες στο Τζιμπουτί φιλιά.

Είναι που θέλω να σου πω τόσα πολλά απόψε,
μα δεν θα φτάσει το χαρτί,μούδε και το πιοτό
μ’αισχρά το σώμα στίγματα πως έχω στιγματίσει
και πάθος πως κρατεί κι εμέ δείλαιο και φριχτό.

Τρέμω...η ρακί με ζάλισε ξανά πολύ κι απόψε,
ίσως να βλέπω θερμαστές , ναύτες και ταραχή,
πόρνες σε ‘’σπίτια’’ κόκκινα που τη ζωή μισούνε,
στη Μασσαλία μια Πωλίν να τρέχει στη βροχή.

Θα προχωρήσω...και αυτό το γράμμα θα τελειώσω
και θα σκεφτώ την όψη σου πάνω στην κουπαστή,
ρουφάς μια πίπα ολλανδική πιτήδεια σκαλισμενη,
καθώς κυκλώνει σε ο καπνός θαλασσινέ ποιητή.
Υ.Γ
[κι’ας είχες άβουλη ψυχή κι εσύ στιγματισμένη,
κι ονείρατα παράδοξα σκόρπιζες στο χαρτί]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-02-2019