Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
στόχος η πραγματική Δημοκρατία

στόχος η πραγματική Δημοκρατία

Δημιουργός: anuya, Diogenees

πολλά σχόλια, κάτω απο το ποίημα, να τα διαβάσετε

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center][B][font=Palatino Linotype][color=navy]όσο μπορείς να δεχθείς τόσο θα σε ταΐσουνε ψέμα
όλο για να το εμέσω παραέφαγα παραπανίσιο
φέρνει η χασούρα θυμό που είναι πιό γλυκός απ’ το κέρδος
φάε του ψεύδους τη γλύκα στα πιό γλυκά να σε οδηγήσει[/align][/B]


περίπου 7-10 Φεβρουαρίου 2019.

Σε ένα Γυμνάσιο δυό καθηγήτριες θέλανε να πάνε εκδρομή με την Περιβαλλοντική Εκπαίδευση. Ο διευθυντής λέει: «για να πάτε εκδρομή πρέπει να υπάρχει 3ος συνοδός, αλλιώς δέν επιτρέπει ο νόμος». Του λένε: «έχουμε 3ο συνοδό» - «ποιόν?» - «τον 6991182» - «συμφωνεί ο 6991182 να συνοδεύσει στην εκδρομή?» - «βεβαίως συμφωνεί, τον ρωτήσαμε».
Και πιάνουν οι δύο κυρίες και γράφουν πρακτικό οτι θα γίνει η εκδρομή. Έρχεται και ο 6991182 και του λένε
«ωστε θα συνοδεύσεις κι εσύ στην εκδρομή, έ?» - «τί? ποιά εκδρομή?». Ο άνθρωπος δέν είχε ιδέα. Όταν του εξήγησαν τί ξηγήθηκαν οι 2 καθηγήτριες, κατάλαβε. Αυτήν την ιστορία την έμαθα απο τον ίδιο τον 6991182, και του λέω: «δηλαδή δέν σε ρωτήσανε?» - «τί να με ρωτήσουνε, ούτε ήξερα οτι σχεδιάζουν εκδρομή» - «καλά, οτι φιλότιμο και ντροπή δέν έχουν το ξέρουμε, αλλα τί περιμένανε, δέν θα εμφανιζόσουν να φανερωθεί η παγαποντιά? δηλαδή τέτοιο χοντρό ψέμα είπανε μόνο και μόνο για να εξασφαλίσουν μιά εκδρομή?». Τότε ο 6991182 μου απάντησε: «φαντάσου τί ψέματα λέει κανείς προκειμένου να αποκτήσει την κυβέρνηση!».

Και γιατί να μήν εξαπατά κανείς απεριορίστως τον κοσμάκη, προκειμένου να πάρει την εξουσία και να την εκμεταλλευθεί εκ του πονηρού; Διότι άς υποθέσουμε οτι παίρνει την εξουσία όποια δύναμη είναι η πιό αγνή κατα τη γνώμησας, ας πούμε οτι είναι η Χρυσή Αυγή ή το Κομμουνιστικό Κόμμα. Ή ακόμη άς υποθέσουμε οτι αυτός που παίρνει την εξουσία είναι άγιος, και έχει άλλους 20 αγίους για υπουργούς. (Που αποκλείεται να είναι άγιος, διότι και μόνο για να διεκδικήσει κανείς την εξουσία, πολύ περισσότερο για να την αποκτήσει, σημαίνει οτι είναι ήδη πολύ ψηλά στην πυραμίδα του σατανισμού. Αλλα άς υποθέσουμε οτι είναι αληθινός άγιος). Τί θα σκεφθεί ο άγιος; «Έχω δύο επιλογές: ή να κάνω ό,τι είναι καλό για τον κόσμο, ή να κάνω τα γούστα της Παγκόσμιας Δύναμης. Και άν μέν κάνω τα γούστα της Παγκόσμιας Δύναμης, έχει καλώς. Διότι και τον αγλέορα θα φάω, και ασφαλής θα είμαι, και θα με δοξάσουνε, και νόμπελ θα μου δώσουνε, και όταν πεθάνω ακόμα θα δώσουν το όνομαμου σε οδό, μπορεί να με κάνουνε και άγαλμα. Ή έστω, να με κάνουνε playmobil. Απεναντίας, άν κάνω ό,τι είναι καλό για τον κόσμο, καθώς υποσχέθηκα, και τον λαό θα στρέψουν εναντίονμου, και κάποιον ‘τρελό’ θα βάλουνε να με δολοφονήσει, όπως δολοφόνησαν όλους όσους δέν έκαναν τα γούστα της Παγκόσμιας Δύναμης. Και άν πάρω δρακόντεια μέτρα ασφαλείας, όλος ο κόσμος θα ορύεται ‘νά ο τύραννος, νά ο σατράπης, νά ο δικτάτορας’. Με λίγα λόγια, δέν είναι μόνο οτι θα χάσω τη ζωήμου, αλλα και θα κάνω μόνο μιά τρύπα στο νερό». Οπότε είναι ήδη φανερό ποιό απο τα δύο θα επιλέξει ο άγιος. Ακόμη και άν υποθέσουμε οτι έχει τόσο φιλότιμο που εναντιώνεται στην Παγκόσμια Δύναμη, θα τον «καθαρίσουνε» και θα πάρει τη θέσητου κάποιος άλλος άγιος που έχοντας πεισθεί απο το παράδειγμα του προηγουμένου θα ακολουθεί πειθήνια όλες τις επιταγές της Παγκόσμιας Δύναμης.
Άρα λοιπόν, ποιούς θέλουμε να ανεβάσουμε στην εξουσία; Και τί να ελπίσουμε απο αυτούς, όποιοι κι άν είναι; Σε αυτές τις συνθήκες, τί στόχο πρέπει να βάλουμε; Μόνο ένας στόχος αξίζει, και αυτός είναι η πραγματική δημοκρατία. Δημοκρατία θα πεί ο λαός να ψηφίζει όχι (μόνο) ποιοί θα κυβερνούν, αλλα (και) τί θα κάνουν. Σε κάθε επίμαχο ζήτημα να δίνει τη λύση ο λαός. Και χωρίς πολύ να ξοδεύεται χαρτί. Σε ένα φύλλο φτηνό χαρτί σημειώνονται όλες οι προτάσεις του πρακτέου, και ο ψηφοφόρος σημειώνει έναν σταυρό στο κουτάκι δίπλα σε μία απο τις προτάσεις. Οπότε, δέν θα έχει και μεγάλη σημασία ποιοί θα κυβερνούν. Όποτε πάνε να κάνουν κάτι εις βάρος του λαού και της χώρας, ο λαός θα ψηφίζει τί θέλει να γίνει.
Πρίν να γίνει ο ΣΥΡΙΖΑ, ήταν η λεγόμενη «ΣΥΜΜΑΧΙΑ». Θα την έχετε ίσως ακούσει στο τραγούδι του Σαββόπουλου:
«Κι αρχίσαν όλα να γυρνούν σαν στοιχειωμένο τσίρκο
ανοίγει μια καταπακτή και πέφτω πλάϊ στον Κύρκο.
Κοιτούσε σάμπως για ταξί, του λέω «καλησπέρα
αλλά εμείς και μόνο εμείς ξεμείναμε εδώ πέρα».
Αμέσως έγινε καπνός σαν μιά δεκαετία
το σκάει νομίζοντας κι αυτός πως ήμουν "Συμμαχία"».
Ξέρετε τί διατυμπάνιζε η Συμμαχία, η παλιά μορφή του ΣΥΡΙΖΑ δηλαδή με πυρήνα το ΚΚΕ εσωτερικού;
«Θα δημιουργήσουμε ένα πολίτευμα στο οποίο ο λαός δέν θα ψηφίζει μόνο κάθε 4 χρόνια, θα ψηφίζει κάθε μέρα». Εντάξει βρε παιδιά, δέν χρειάζεται και κάθε μέρα, και μιά φορά την εβδομάδα, και μιά φορά το μήνα να ψηφίζει ο λαός, τουλάχιστον τα πιό επίμαχα ζητήματα θα λύνονται. Αλλα να ψηφίζει τί ενέργεια θα γίνει, όχι ποιοί θα στέκονται εκει ψηλά για 4 χρόνια, που γίνονται καπνός πολύ πιό γρήγορα κι απ’ την δεκαετία που λέει ο Σαββόπουλος, τα χρόνια γίνονται καπνός, αλλα οι πληγές της χώρας βαθαίνουν, ώσπου όλη η χώρα να χαθεί εκτός απο τους δηλωμένους και κρυφούς σατανιστές.
Το βλέπετε λοιπόν, οτι σήμερα δέν αξίζει να τεθεί κανένας άλλος στόχος, εκτός απο την ουσιαστική Δημοκρατία: να ψηφίζει ο λαός ποιά ενέργεια θα γίνει σε κάθε επίμαχο ζήτημα. Άν πιστεύετε οτι αυτό δέν είναι καλό – άν δέν ήταν καλό, η κυβέρνησημας θα το δεχόταν: ό,τι δέν είναι καλό για τον κόσμο, είναι αγαπητό στην κάθεμας κυβέρνηση. Αυτό πρέπει να τεθεί στόχος. Όλα τα άλλα είναι για να ξεγελιόμαστε.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-02-2019