Καλπασμοί

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κοιμήθηκαν από ώρα οι αναμνήσεις
Στο κρεββάτι των αρνήσεων
Τωρα ξυπνούν οι παρορμήσεις
Στην αγκαλιά των παραισθήσεων

Χαμόγελα και δάκρυα των ψυχών
Ζόρικη θάταν η νυχτιά
Λιγο το φώς των αστεριών
Πως να φουντώσει η πυρκαγιά

Μεθάει παραμιλάει η απαντοχή
Με ότι η σκοτεινιά της δίνει
Δεν νιώθει τύψη ούτε κι ενοχή
Που μύρα και ρόδινα α@φιόνια πίνει

Καλπάζει η λαχτάρα
Τραγουδάει που αναβλύζει
Αόρατη φυσάει αντάρα
Της φαντασίας που χρονίζει

Το ανέλπιστο ζητάει να ζήσει
Με θηριώδη μανία τα ορατά
Ποιος μπορεί να εμποδίσει
Του παραλογισμού του τα υπαρκτά

Οι αποστάσεις πια μικραίνουν
Των καταπιεσμένων χρωμάτων
Στο σύρσιμο της σάρκας οι έλξεις βαθαίνουν
Μεταξύ των σωμάτων

Τηρούνται ευλαβικά οι κανόνες
Κάθε φιλί δεν είναι το τελευταίο
Ξεσπούν οι κυκλώνες
Στην άκρη της ζωής αρχίζει κάτι ωραίο

Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-03-2019