άνοιξη

Δημιουργός: Νικηφόρος Μελάς, ΓΡΥΠΑΡΗΣ Μ. ΑΝΤΩΝΗΣ

Ζήτω αδέσμευτος να εκφράζομαι ελευθέρα μπορώ; Κι από σας κανείς δεν την ορίζει, κι από σας κανείς δεν την κρατεί την ακέρια Δικαιοσύνη και την ακομμάτιαστη Αρετή• Γιατί σέρνουν όργητες και µίση πάντα, εσάς δεξά κι εσάς ζερβά. Κωστής Παλαμάς

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Άνοιξη

Μέγα μελίσσι φούντωσε και διασκορπά φερμόνες
και γέμισαν τα δέντρα μας λουλούδια και ανθάκια,
του πάγου τώρα χάθηκαν κυκλάμινα, ανεμώνες
κι οι παπαρούνες γέμισαν λιβάδια και σοκάκια!

Πως βγαίνεις έτσι ολόγυμνη και ποθητή γλυκιά μου
και μου γεμίζεις ηδονές και πόθους το κορμί μου,
πως βάζεις τόσα χρώματα καλλωπισμού μπροστά μου
και σπάζει τ’ όριο η καρδιά τον βράχο η ορμή μου;

Πως φέρνεις τόσα αρώματα στην αύρα να μυρίσω,
κι απλώνεις συναισθήματα τρελής χαράς στο χώμα,
οπού σταθώ κι οπού βρεθώ κι οπού κυκλοφορήσω
μου ξετρελαίνουν το μυαλό παρανοεί το σώμα;

Πως γεφυρώνεις αγαστά χρωματιστούς μανδύες
κι αγαλλιάζεις τα βουνά και ηρεμείς τους λόγκους,
πως κελαηδούνε τα πουλιά καινούργιες μελωδίες
και στόλισες το αύριο με γριλαντένιους φιόγκους;

Ω συ γλυκιά μου άνοιξη σαν μιας γυναίκας οίστρο
κρυφοσταλάζεις ευωδιές στην πλάστρα οικουμένη,
και γω σκλάβος της μοίρας μου με άνεμο μαΐστρο
οσφραίνομαι κι ακολουθώ πιστά την ειμαρμένη !

Α. ΓΡΥΠΑΡΗΣ

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-03-2019