Μεγάλωσα

Δημιουργός: Angel of Light

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κοιτάζω στον καθρέφτη
και βλέπω... τη μητέρα μου...
κι αναρωτιέμαι... πώς πέρασαν τόσο γρήγορα τα χρόνια...
πότε προλάβαν κι ήρθαν στα μαλλιά μου χιόνια...
μέσα μου νιώθω ακόμα παιδί...
ένα μικρό κοριτσάκι...
που θέλει να παίξει, να γελάσει, να χαρεί...
ν' αγαπήσει... και ν' αγαπηθεί...
Μα ο καθρέφτης αμείλικτος...
να μου θυμίζει πως μεγάλωσα πια...
οι ρυτίδες βαθαίνουν... και πληθαίνουν...
Μεγάλωσα... και η καρδιά μου δεν έχει το δικαίωμα να ανεβάζει παλμούς... εκτός κι αν πρόκειται για έμφραγμα... αυτό το δικαιούμαι...
Μεγάλωσα... και μυαλό δεν έβαλα...
Ονειρεύομαι ξύπνια και κοιμάμαι χαμογελαστή... και κρατάω στην καρδιά μου ένα γλυκό μυστικό... το μικρό θησαυρό μου... κι ο,τι κι αν λέει ο καθρέφτης... εγώ είμαι ευτυχισμένη... και παρόλο που δεν είμαι πια παιδί... μου επιτρέπω να νιώθω την καρδούλα μου να πλημμυρίζει από χαρά κάθε φορά που έρχεσαι... και τρέμω μήπως και σε χάσω... γιατί, όπως λέει κι ο ποιητής... "αγαπημένε μου, πολυ πριν να σε συναντήσω εγώ σε περίμενα... πάντοτε σε περιμενα...", είσαι τόσο, μα τόσο πολύ σημαντικός για μένα...

Κι αυτο που φοβάμαι πιο πολυ είναι η μέρα που δεν θα σ'εχω πια κοντά μου... γιατί κάποια πράγματα είναι πάνω από μας και πέρα από τον έλεγχο μας...

Οι άνθρωποι είμαστε τόσο ευάλωτοι... και τόσο ανόητοι... Κάνουμε όνειρα για το αυριο και το αύριο μπορεί να μην έρθει ποτέ, μοιρολογούμε για το χθες χωρίς νόημα γιατί τίποτα δεν μπορεί ν' αλλάξει και αφήνουμε να περνάει ανεκμετάλλευτο το παρόν... το παρόν, που είναι αυτό που μας συμβαίνει τώρα... και είναι ό,τι πιο αληθινό μπορεί να υπάρχει στου χρόνου τον παραλογισμό...

13.04.2019

Δημοσίευση στο stixoi.info: 22-04-2019