Άνοιξε

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ξανά από σήμερα θ'αρχίζω
Στ'αμάραντά σου ν'ανθίζω πάλι
Χωρά με,καληώρα ν’ανεμίζω
Τη λαχτάρα μες στη δική σου αγκάλη

Αθρόα χαρά την αφήνω να ομορφαίνει
Τη ψυχή να πλημμυράει με το θάμα
Στ'αγνά σου μυστικά ζωντανεμένη
Να ψάχνει για τα μύρα και το νάμα

Νάμε ανεβαινω με λυτά τα χέρια
Συρμένος να βυθιστώ οπου σταλάζουν
Κι ύστερα προς τα γαλάζια αιθέρια
Ετσι να βγω οπου τα όνειρα προστάζουν

Εκεί που ο δρόμος πάει ευλογημένος
Κι υψώνεται απάντεχος ένας θρόνος
Από πόθο κι από μέλι βαμμένος
Και που πια δεν τον αγγϊζει ο χρόνος

Άνοιξε δρόμους υπερπόντιους να περάσω
Σήκωσε ανέμους δυνατούς στους ουρανούς σου να πετάξω
Στρώσε κρεββάτι ευωδιαστό
Τι δύναμη,τι πειθώ πλάϊ σου θ'αράξω

Να με καλοδεχετείς σαν το χαρμόσυνο φώς
Και με χειμαρρώδη αμέτρητα φιλιά
Κουρδισμένο ρολογάκι ο πόθος σαν σφυγμός
Θα τρέχει να προφτάσει να τρυγά

Στάζουνε μέλια μυρίζουν του γιασεμιού ασπράκια
Βιάζομαι να πιώ,να μυριστώ και να παραδοθώ
Ψάχνωντας τα πολλαπλά σου διαδοχικά χειλάκια
Πούμειναν άθιχτα πίσω απ τον καιρό

Όταν ο νούς δονείται αφόρητες απαγγέλλει συλλαβές
Σκίζει τα πέπλα συντρίβει κάτοπτρα κι οθόνες
Κι αναζητάει σηκωμένος σε βοερές σπηλιές
Ν'αδειάσει σαν σπονδή τους κυκεώνες

Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-07-2019