αυτό

Δημιουργός: Ηypocrisy, γιουλη τσαμαλ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

δεν υπαρχεις διχως ψυχη
αυτο ξανα πες το
και να το πω ποιος το καταλαβαινει


και δεν φτανει να καταλαβαινεις πού το λες;
καποιος τσαμπα δεν ακουει
περα απο το να νιωθει
σαν πρεζονι που θα μαχεται με τον πειρασμο
σαν κολασμενος καμια φορα ζηταει το αντικρυσμα
εκεινο που αν το λεει το εννοει
το εντοπιζεις ετσι απλα υπαρχει
και ως ανθρωπος
αυτος ο ανθρωπος


σαν ψυλλος στα αχυρα
φανερωνεται
καμια φορα ανταλλασσετε καμια κουβεντα
την μαγεια και με την πιο κοινοτοπη

μια χαρα που μενει
στις ολες ωρες σου
και τελος να μην νιωθεις
σαν ανοιγονται οι αδιανοητες..

αμετακινητη κι η μαγεια που σε δενει
με την ψυχή σου που δεν θα καταλαβεις ποτε
σαν καθε ανθρωπος
φτιαγμενος να καταλαμβανεται απο ψυχή
να ελκεται ατερμονα που τον καταλαβαινει
μοναχα αυτη και ετσι να εισαι
να βιωνεις τις ωδινες της στην οδυνη σου

ακομη μια μερα διχως τελος
ειναι μια μερα που γυριζει
που λες
ονειρο ειναι και θα ξυπνησω!
που αλλο απο τον θανατο σου
δεν μπορεις να σηκωσεις
τον αγκαλιαζεις αμαχητι
κι αυτος να σου φερνει ζωη..

μια μερα θα σε ξυπνησει το απροσμενο σου
με εναν τροπο που ξερεις μονο εσυ.

περιμενοντας να ξυπνησεις
απο το ονειρο
οι πλατες φτεροκοπανε
το βαρος βαρος αμετακινητο

δεν αλλαξε τιποτα
μα αυτες αναλαφρες
πιο χαμηλα
λυνουν κι εναν κομπο
απο την μεση σου..



κι ετσι καπως, το γελιο σου..
σημαδι στο αφαντο σημαδι
παιδι καταχαμα
λαμψη αμεριμνη στα ματια
κι στωικοτητα συντροφικη
λυκισια

Δημοσίευση στο stixoi.info: 22-07-2019