Ζωής παράπονα Δημιουργός: konstantinidis Anestis, Κωνσταντινίδης Ανέστης Μετά απο 1,5 χρόνο είπα να γράψω και πάλι ενα ποιηματάκι... Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Το ήθελα, το έκανα, έπεσα, πόνεσα, μα έμαθα; Δεν έμαθα , προχώρησα , αγάπησα, πληγώθηκα, μα έμαθα; Δεν έμαθα , σε δίδαξα; Με δίδαξες, σου πρόσφερα, επέλεξες, με μπέρδεψες, ξεμπέρδεψες, με τέλειωσες, τελείωσες, γέλασες, έκλαψες, με ξέχασες.
Προχώρησες, θυμήθηκες, νοστάλγησες, επέστρεψες, στο θέατρο διέπρεψες και έδρεψες ότι λαχτάρισες και αναθάρρησες, συμφέροντα συνάθροισες, συναισθηματικά με ξάφρισες και άφρισες από έπαρση στον παραλογισμό του τίποτα ανύποπτα υποπτεύθηκες πως δέθηκες μ αυτό που σκότωσες και τάχα αγάπησες κι ύστερα δάκρυσες σαν σε μνημόσυνο τρέλας ταυτόσημο , ζωής ορόσημο , πλαστό γενόσημο.
Πνοή ανάσανα, στα τόσα βάσανα, κάθε μας πρόβλημα το περιέθαλπα μα εσύ το φούντωνες και το αγρίευες και ύστερα πάνω μου πάντα το έστρεφες, ωραία ήτανε όταν κοιμόσουν , μονάχα τότε δεν ακουγόσουν, το οξυγόνο σου η φασαρία κι άλλα που γνώρισα και στην πορεία, πάντοτε είχα την απορία και σε ρωτούσα , δεν απαντούσες μόνο έλεγες δεν σ αγαπάω και έτσι κουράστηκα, μα δεν πονάω, άσε τι ένοιωσα και εγώ τι πήρα; μόνο εγώ ξέρω τι θέλει η μοίρα και τι πληρώνω , γιατί ματώνω, δεν φταις εσύ , δεν στο χρεώνω. Να είσαι πάντα πολύ καλά , όλα καλά, καμία κακία, απλά εμπειρία, τραυματική.
Από μαχαίρι βγήκα σε μαχαίρι καρφώθηκα μα όμως σώθηκα γιατί συγχώρεσα τα ασυγχώρητα , αγάπη και έρωτας χωρίς ταυτότητα λιτή οντότητα, ναι μεν ποσότητα μα η ποιότητα; Καμιά ποιότητα.
Ξέρω πως ήθελες όσα δεν ήθελα γι αυτό τα ήθελες επειδή δεν ήθελα, κόντρα ήσουν πάντοτε και επανάσταση για άλλη κατάσταση και για το τίποτα, μου είπες ανύποπτα έχεις παράπονα, κοίταξες άπονα αυτόν που αγάπησες και ισοπέδωσες όλα όσα ζήσαμε , μαζί μυρίσαμε μπαρούτι και αίμα, θέμα κανένα δεν ανακάλυψες στο πως μου φέρθηκες , ενδιαφέρθηκες μόνο για σένα κι άλλον κανέναν δεν υπολόγισες , τον επικήδειο μετά προλόγισες και ύστερα έφυγες ,όμως δεν ξέφυγες.
Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-09-2019 | |