< ένας--όλοι >...ποίημα του Κ. Βάρναλη

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημέρα φίλοι μου, διαβάζω ένα βιβλίο με εκμυστηρεύσεις της Έλλης Αλεξίου, διηγείται ότι αυτό ήταν το αγαπημένο ποίημα του Βάρναλη κι` είπα να το μοιραστώ μαζί σας ,ευχαριστώ. η ιού

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Είτε μοναχός μου, είτε μ` αλλουνούς
στη λασπιά του κόσμου και στους ουρανούς,
σε μακριά πελάγη, σε ψηλά βουνά
στην αγάπη πλάγι,μέρη σκοτεινά

είτε με τ` αηδόνια, στη ρεματιά
είτε με τα χιόνια του ντεληβοριά
είτε με τη λύρα την αιολική
είτε με τη πείρα και τη λογική.

είτε κρασωμένος, είτε νερωτός
είτε κλειδωμένος, είτε αμολητός,
είτε σαν παλεύω ένας με πολλούς,
είτε ψαχουλεύω μέσα σε τυφλούς.

Από τα μικράτα ως τα γερατειά
τότε που κράταε ακράταγη φωτιά
τώρα που με παίρνει χάρου προσταγή
και βαριά με γέρνει στην αχόρταγη γη.

σ` όλα τα στοιχεία τα παντοτινά
σ` όλα τα ψιχία τα καθημερινά
σε ζητώ χαρά μου,τόση δα χαρά
μα ούτε στα όνειρά μου, ούτε μια φορά.

θάπρεπε να πέσω, σ` άπατο γκρεμό
θάπρεπε να δέσω πέτρα στο λαιμό
αν ιδέα θεά μου φλόγα αστρική
δεν κοιτούσες χάμω να κοιτάξω εκεί

ω τι μαύρη σκότη κι` αίματα πηχτά
όλη η ανθρωπότη κλαίει με βογγητά.
Σωτηρία για σένα και ξεχωριστή
δεν υπάρχει για έναν πριν σωθούν αυτοί.

....................Κώστας Βάρναλης...........
.............................................................................................12-9-2019

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-09-2019