Μια κούκλα, μ' ένα βέλο

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημέρα φίλοι μου...ας το μαζέψουμε και αυτό...να μου είστε καλά πάντα.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Άσπρα πουλιά μου κύματα
μην πείτε πως πονώ
μον στείλτε χαιρετίσματα
ήσυχα πως γερνώ.

Μην πείτε δεν αγάπησα
σε τούτη δω την πλάση
ένα κεράκι κράτησα
γυμνή σ` ακροθαλάσσι.

Στον έρωτα τον Βασιλιά
δεν έδωσα χρυσό σταυρό!
Άσπρα μου κύματα πουλιά
που πάτε προς τον ουρανό.

Μη πείτε πως τη λύτρωση
γυρεύω σ` ένα φύλλο
και της ψυχής την ύψωση
κει στα παιδιά θα στείλω.

Έχω μαλάματα για διαθήκη
μολύβια, κραγιόνια παντού.
Για του θεού τη θεία δίκη..
ποτάμια έχω, του καημού.

Μη πείτε πως πορεύτηκα
ζωή, με δίχως λάθη.
Μην πείτε πως δεν σκέφτηκα
να δώσω το χρυσάφι.

Στάχυα χρυσά, μιαν αγκαλιά
μοίρασα με τα χέρια
πάρτε με κύματα πουλιά
στα γκρίζα, τα νυχτέρια.

Την σωτηρία της ψυχής
εγώ τι να την κάνω?
Στο τέλος τούτης διαδρομής
ένα κονσέρτο μ` ένα πιάνο.

Ένα κλωνί βασιλικό
κι` ένα κλωνί θυμάρι
ένα φουστάνι ναν λευκό.
Κι` ένα σπυρί σιτάρι!!

Να αφήσω πίσω σαν χαθώ
να ταξιδέψω αιώνια,
σε Παραδείσους να βρεθώ
μ` άνθια και χελιδόνια.

Άσπρα πουλιά μου κύματα
ειν καθαρή η ψυχή μου
γερνώ, και τ` αμαρτήματα
δεν τα`κανα τιμή μου.

Ένα φουστάνι με φουρό
άσπρο, μια οργαντίνα!!
κει στο ταξίδι να φορώ
και να κρατώ δυο κρίνα.

Τη σωτηρία ης ψυχής
πείτε, πως δεν τη θέλω.
Δυο λόγια μόνο προσευχής.
Μια κούκλα μ` ένα βέλο!!

Σε σκήτες, σε ασκηταριά
θα κλείσει τούτη η αυλαία.
Δυο συναξάρια με φιλιά.
Δεν ζήσαμε θαρρώ τυχαία.

Γερνώ, πουλιά μου κύματα.
Και κούκλα εγώ δεν έχω!!
Πείτε στα χαιρετίσματα....
περπάτησα..κι` αντέχω.

24-9-2019
Αδαμοπούλου Γεωργία

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-09-2019