Περί πολιτισμού

Δημιουργός: kin, Γιωργος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info



---------- Περί πολιτισμού ----------

Λοιπόν φίλε μου, τι είναι ο πολιτισμός?
χαα το 'ξερα, έτοιμο το 'χεις το τσιτάτο...
Όλοι μας δεν έχουμε κι απ' ένα?
Βλέπεις είναι που έχουμε ταυτίσει τον πολιτισμό με την ύπαρξη μας.
Κι έτσι, όταν καλούμαστε να δώσουμε μορφή στον πολιτισμό,
δεν κάνουμε τίποτα άλλο παρά να προβάλουμε πάνω του τον εαυτό μας.
Έτσι που λές, αν είσαι ο τύπος που πετάει το κουτάκι του στα σκουπίδια,
τότε λές..."πολιτισμός είναι να πετάς το κουτάκι σου στα σκουπίδια..."
Αν όμως είσαι από αυτούς που βαριούνται να το πετάξουν,
αλλά αντιθέτως αρέσκονται να λέν καλημέρα στον γείτονα,
τότε λες..."Πολιτισμός είναι να λές καλημέρα στον γείτονα..."
Κι αν δεν είσαι τίποτα από τα δύο, αλλά σου αρέσει να χαζεύεις το λιόγερμα,
τότε λες..."πολιτισμός είναι να απολαμβάνεις το ηλιοβασίλεμα..."
Κι έτσι, όλοι είμαστε ευτυχείς, κολυμπώντας μέσα στην ομορφιά του πολιτισμού μας
Η οποία όμως δεν είναι τίποτα άλλο από τον καθρέπτη μας, που τον βαπτίσαμε "πολιτισμό"

Αλήθεια...
Είσαι έτοιμος να αποδεχθείς το ενδεχόμενο να είσαι απολίτιστος?
Σου πέρασε ποτέ από το μυαλό ότι θα μπορούσες και να είσαι?
Αν... λέω αν...έτσι για μια στιγμή και μόνο, ξεχάσουμε τον καθρέπτη?
λέω αν...
Πες δηλαδή ότι ξεκινάμε μια προσπάθεια να βρούμε τι στο διάολο είναι τελικά αυτός ο πολιτισμός...

Ξέρεις, δεν είναι και τόσο δύσκολο...
Μιά λέξη είναι...
Μιά λέξη και μάλιστα παλιά.
Φτιάχτηκε σε μιά εποχή,
που οι άνθρωποι είχαν την τάση αλλά και τα εργαλεία,
ώστε να φτιάχνουν τις λέξεις έτσι ώστε να μεταφέρουν με ακρίβεια το νόημα του αντικειμένου τους.

Δεν είναι τίποτα φοβερό,
μιά απλή λέξη είναι...
πολιτ-ισμος
Όπως βλέπεις, το πρώτο συνθετικό είναι ο "Πολίτης"
Και η κατάληξη "ισμος" έρχεται ως συνήθως να δηλώσει ότι η λέξη αυτή,
υπάρχει για να ανάγει ως κυριάρχο στοιχείο το πρώτο συνθετικό.
Τον Πολίτη δηλαδή...
Ποιόν Πολίτη όμως?
Εμένα? Εσένα? Τον Άλλον?

Όχι φίλε μου, δεν αναφέρεται στο άτομο, αυτό θα ήταν ατομισμός.
Εδώ μιλάμε για τον Πολιτισμό και τον Πολίτη.
Τον ρόλο του Πολίτη μες την κοινωνία.
Τον Πολίτη ως ρόλο...
Αυτό είναι πολιτισμός φίλε μου.
Το να δέχεσαι τον ρόλο του Πολίτη ως το κυρίαρχο στοιχείο της ζωής.
Το να αποδέχεσαι και να ενεργοποιείς τον δικό σου ρόλο ως Πολίτης.
Το να απαιτείς τον δικό σου ρόλο ως Πολίτης.
Το να μην δέχεσαι να υπάρχεις ως κάτι άλλο απο Πολίτης.

Αλλά όπως λέει και η ταυτότητα μας, εμείς δεν είμαστε πολίτες.
Υπήκοοι είμαστε
Υπήκοοι...Υπάκοοι...Υπάκουοι...
Ε και κάθε τέσσερα χρόνια κοροιδευόμαστε μεταξύ μας λέγοντας ότι...
"ασκήσαμε το καθήκον μας ως πολίτες"
ενώ στην πραγματικότητα, απλά νομιμοποιείσαμε ένα σύστημα, που μας αφαιρεί τον ρόλο του Πολίτη.

Λοιπόν φίλε μου, πόσο πολιτισμένος αισθάνεσαι τώρα?
ωχ ναί ξέρω, έχουμε τις τέχνες, την μουσική, το τραγούδι, το θέατρο...
Αυτά δεν είναι πολιτισμός?
Συγνώμη που θα σε στεναχωρήσω, αλλά...όχι φίλε μου δεν είναι...
Αυτά είναι παράγωγα του Πολιτισμού.
Και αν τα δείς όλα αυτά, θα δείς ότι στην ουσία δεν είναι κάτι που παράχθηκε τώρα,
αλλά κάτι που παράχθηκε σε μιά εποχή που υπήρχαν πολίτες...
Σήμερα απλά αναπαράγονται..."Αναπαράγονται"

Ψιλά γράμματα θα μου πείς, κι όμως, η διαφορά, είναι διαφορά ουσίας.
Γιατί Πολιτισμός φίλε μου, το θέλεις δεν το θέλεις,
είναι η αναγωγή (στην πράξη) του Πολίτη ως κυριάρχο στοιχείο της ζωής...

Το να λες καλημέρα δεν είναι πολιτισμάς.
Το να μην κλέβεις την σειρά του άλλου στο ΙΚΑ δεν εέναι πολιτισμός.
Το να απολαμβάνεις το λιόγερμα δεν είναι πολιτισμός.
Το να πετάς το κουτάκι σου στα σκουπίδια δεν είναι πολιτισμός.
Οχι ρε φίλε δεν είναι
Πολιτισμός είναι το τι λές όταν το πετάς
Γιατί αν λές για παράδειγμα...
"Γαμώ την αγανάκτηση μου, άκου εκεί εκατό ευρώ πρόστιμο για ένα κουτάκι? Μα που νομίζουν θα τα βρώ?"
ε τότε δεν πρόκειται περί πολιτισμού
Πολιτισμός είναι όταν το πετάς και λές...
"Είμαι πολίτης αυτής της κοινωνίας, έχω άποψη και θέση για κάθε τι και η θέση μου για την παραλία είναι ΑΥΤΗ"
Και χλαπ, πετάς το κουτάκι στο καλάθι.

Πολιτισμός, δεν είναι να βλέπεις το διπλανό σου να αφήνει τα σκουπίδια του στην παραλία,
και εσύ να κοιτάς απο την άλλη για να μη μιλήσεις και γίνει φασαρία.
Πολιτισμός είναι το να γίνει φασαρία.
Αν θές να λέγεσαι πολιτισμένος, τότε πρέπει να δεχθείς το να λειτουργείς ως Πολίτης.
Και το να λειτουργείς ως Πολίτης, σημαίνει να έχεις θέση και να μην κρύβεσαι.

Σκέψου, κοίτα γύρω σου και πες μου...
Σε πόσα απλά, μικρά, καθημερινά πράγματα θα μπορούσαμε να έχουμε θέση, κι όμως...
Κι όμως σιωπούμε και μάλιστα πολλές φορές προς χάρη αυτού που λέμε "Πολιτισμό"...
"Μη, μη κάνεις φασαρία, δεν είναι πολιτισμένο"
Κι έτσι για αλλού τραβάει ο πολιτισμός και για αλλού εμείς...

Ναι μωρέ, ξέρω...
Δύσκολη η ζωή, πολλές οι έννοιες και οι σκοτούρες,
που να βρείς δύναμη να ασχοληθείς και με άλλα...

Κι όμως, αν είχαμε ασχοληθεί,
η κι αν ασχοληθούμε,
ίσως να μην ήταν τόσο δύσκολη η ζωή...


Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-08-2006