Μοναχικό φθινόπωρο

Δημιουργός: aamore, Τσαμανδουρας Γιαννης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center]
Μοναχικό φθινόπωρο

Σαν δένδρα όπου ρίχνουμε τα κίτρινα μας φύλλα
Τη μοναξιά του τίποτα αρχίζω να φοβάμαι
σε παραλία ξέμπαρκη γαβγίζει μαύρη σκύλα
οι γλάροι κράζουν άναρχα μας λένε που το πάμε.

Η πρώτη νύχτα πέρασε για φθινοπωρινή
και το σκοτάδι μ’ έκλεψε το χρυσαφί φεγγάρι
τα κρύα χέρια έχασαν την όποια θαλπωρή
άδικα τώρα προσμονώ τον ύπνο να με πάρει.

Φύσηξε λίγο ο βοριάς μας έπιασε το κρύο
άκουσα πέρα να θρηνεί μοναχικό το αηδόνι
κάποιοι βιάστηκαν να πουν είναι καιρός για δύο
και εγώ διπλά τυλίχτηκα μόνος μου το σεντόνι.

Στην μακρινή την θάλασσα καράβι ταξιδεύει
και στέλνω χαιρετίσματα σ’ αλαργινά λιμάνια
μα θέλω μόνο να τους πω αν κάποιος με γυρεύει
πως ταξιδεύω στη στεριά μόνο με καραβάνια .

Καραμέλος

Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-10-2019