Αλίμονό του που αγαπά

Δημιουργός: Ελένη Σ., Ελένη Σωφρονίου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αλίμονό του που αγαπά

Ήσουν της μέρας γιατρικό
της νύχτας μου μεθύσι
προτού γενείς αερικό
κι αλέκτωρ να λαλήσει.

Ήσουν της δίψας μου νερό
και της αυγής μου χάδι
προτού γενείς λυπητερό
τραγούδι στο σκοτάδι.

Αλίμονό του που αγαπά
κι αγάπη δεν ορίζει
πίνει τού έρωτα χαρά
κι ύστερα τη δακρύζει

Αλίμονό του που αγαπά
τα δανεικά τα χέρια
πίνει του έρωτα φιλιά
σε κοφτερά μαχαίρια.

Ήσουν φωνή που μού ‘λεγε
κοντά μου πως θα μείνει
κι ύστερα δάκρυ πού ‘τρεχε
στου βαποριού την πρύμνη

Είχες τα χείλη της φωτιάς
σαν με γλυκοφιλούσες
και την καρδιά της ξενιτιάς
όταν με λησμονούσες

Αλίμονό του που αγαπά
κι αγάπη δεν ορίζει
πίνει τού έρωτα χαρά
κι ύστερα τη δακρύζει

Αλίμονό του που αγαπά
τα δανεικά τα χέρια
πίνει του έρωτα φιλιά
σε κοφτερά μαχαίρια.


Ελένη Σωφρονίου Στρατή

Δημοσίευση στο stixoi.info: 31-10-2019