Ψυχής κατάβαση----

Δημιουργός: Νέτα-σκέτα

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πήρα ένα γερό σκοινί και ζώστηκα στην μέση
κι άρχισα και κατέβαινα στα βάθη της ψυχής μου.
Μέσα εκεί συνάντησα οάσεις και χαράδρες,
ήταν στιγμές που σκιάχτηκα κι άλλες χαρά που πήρα.

Βρήκα θαμμένα όνειρα κι έρωτες ξεχασμένους,
που μπρος μου εμφανιζόντουσαν και σβήναν σαν ψιχάλες.
Πήρα τα χνάρια που άφησαν τα παιδικά μου χρόνια,
όμως οι δρόμοι γύρω μου όλοι πια είχαν κλείσει.

Χρόνια που ήταν δύσκολα μα έκρυβαν ελπίδα
και ηλιαχτίδες έλουζαν την μίζερη ζωή μας.
Ελπίδες που θερίστηκαν στου χρόνου το αλώνι
και μοιρολόι έγιναν σ' έρημο κοιμητήρι.

Μύθοι μας συστηθήκανε τάχα μου για αλήθεια,
μα ένα ψέμα ήτανε κι ο κόσμος μας γκρεμίστει.
Μες τα ερείπια ψάχναμε να βρούμε μια ελπίδα,
μα τίποτα δεν άφησε όρθιο η καταιγίδα.

Βρήκα και κάποια ξέφωτα που γλύκαιναν το βλέμμα
και πίσω ξαναγύρισα σοφός μα κουρασμένος.
Είν' η ζωή για όλους μας μεγάλη περιπέτεια,
έχει ωραίους ήρωες μα και πικρούς καρπούς.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-11-2019