Ο γυμνωμένος ουρανός της καρποφόρας ευλάβειας

Δημιουργός: ταπεινος ναρκισσος, Πέτρος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αυτή η στεντόρια φωνή αυτό το εγκάρδιο χάρισμα !
Πως λουλουδίζει στην ψυχή και ευωδιάζεται με αέναη ομορφιά !
Σε αυτό το άγιο της χαρμοσύνης, μυριάκριβο των ηδονών κλήμα !
Και γίνεσαι ένα θαυμαστό της αγαλλιάσεως, της ευτυχίας ποίημα !

Σαν με τυλίξεις με τρυφερή ευλάβεια στα ουρανόθωρα βασίλεια !
Στα μεταξένια των ζηλευτών ουρανών την πιο φεγγισμένη μοίρα !
Σαν κάψεις τα ευδαιμονισμένα όνειρα, στην σιγαλιά με την φωτιά δειλά !
Για να σβήσω την αγάπη σου, στην εκτυφλωτική πορφύρα με προσμονή !

Στα αληθοφανή ενατενισμένα μάτια σου, σαν προδοθώ με ευγενικότητα !
Στην ευσπλαχνισμένη πάνθωρη γή σου, σαν καρποφορήσω με ηλιαχτίδα !
Σαν αστραποβολήσει ο αμόλυντος ουρανός με ευλογημένα πληγής φιλιά !
Για πάντα σαν γυμνωθώ άπ" του θεού την χάρη, στα πιο καλοσυνάτα κρίνα !

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-11-2019