Χίλιες φορές

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Είναι φορές που ονειρεύομαι για να ξεφύγω
Όνειρο ανθίζει βαθιά μου πλούσιο ,μαντικό
Ποιός θα με κρίνει; στο νόμο τούτο τον ρητό
Σιωπηλά με σέρνει το βήμα μου ξανοίγω

Στο φωτεινότερο του βάθος ,ο δικός μου καημός
Ησυχία ,ηρεμία,σιωπή ,άγια σιωπή
Πιο ξάστερα τον βλέπει τώρα το κορμί
Κρυμμένος σαν αετός ,ο πρώτος μου εαυτός

Χίλιες φορές την ώρα του ζώ
Ώρα ταγμένη κι ορισμένη στη νοσταλγία δεμένη
Της σκέψης μου λαχτάρα κρυμμένη
Κι ας μη γνωρίζω τον άφωνο της τον βυθό

Με τη σημαία μου ψηλά,να σηκώνομαι αργά αργά
Να μη νομίσω πως τάχατες πεθαίνω,να μην ακούγεται τριγμός
Δεν υπάρχει συντέλεια είναι γαλάζιος ο ουρανός
Χωρίς λυγμούς ,χωρίς παράφωνες φωνές φωνάζω δυνατά

Αγάπη,που λαμπαδιάζεις τη ζωή μου σαν πελώρια πυρκαγιά
Που ξυπνάς τον πάταγο στα βάθη των φλεβών
Και περπατάς μες στην ομίχλη των ταραγμένων μου καιρών
Εσένα λέω αγάπη,πάρε το δρόμο μου πριν μ’εύρει η νυχτιά

Περιμένω να ξεχωρίσω το γνέψιμο και τη φωνή
Να δώ το φώς τυφλωμένος στα δικά σου τα μάτια
Η συνείδησή μου χάνεται σε άγνωστα μονοπάτια
Μαζεύει τα κομμάτια μου με προσοχή

Με δίδαξε η νύχτα την αγάπη,της μόνης μου ζωής
Ένα καινούργιο κρυφό καταφύγιο,μια καθαρή αναμονή
Καθοδηγητική και παρηγορητική..... σαν κραυγή
Στο σκοτάδι της αδιαίρετης μου σιωπής

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-11-2019