Ψηλά τη σημαία Σύντροφοι

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

ΧΑΡΤΙ ΕΧΩ!! ΟΤΙ ΘΕΛΩ ΓΡΑΦΩ! ΞΗΜΕΡΩΝΕΙ!! ΑΔΕΡΦΙΑ ΣΕ ΛΙΓΟ....ΠΑΜΕ ΝΑ ΜΑΣΟΥΜΕ ΚΑΡΠΟ.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ψηλά την σημαία σύντροφοι!
Τραβάμε ανταμωμένοι την ανηφόρα, που βγάζει στον ήλιο.
Θωρούμε στη ψυχή μας, ένα κόκκινο Οκτώβρη.
Ανεβαίνοντας τις ξερολιθιές, μ` ένα ματωμένο, πουκάμισο,
δυο διψασμένα χείλη.
Εμείς οι πρωτοπόροι, πίσω μας, χιλιάδες εργάτες, αγρότες,
του κάματου της κάθε μέρας.
Τα βουβάλια στους λασπωμένους βάλτους, προσμένουν,
να λιώσουν τις ζωές μας, τα ιδανικά μας.
Ύαινες, λύκοι, τσακάλια, παραφυλούν, στο περασμά μας.
Μα οι αετοί πετούν ψηλά, πολύ ψηλά, αψηφώντας τα
ματωμένα δόντια του θεριού, που σέπεται, στην άκρη του δρόμου.
Μ` ένα πουκάμισο, άλλο κάθε φορά, που είναι πάντα το ίδιο.
Βαδίζουμε στο πορφυρό δρόμο που φωτίζει το κόκκινο λάβαρο.
Που γράφει επάνω….τα δίκια του λαού…ο τροχός γύρισε.
Ανεβαίνουμε στα τρίστρατα, οι προλετάριοι όλου του κόσμου,
ενωμένοι σε μια γροθιά, δεμένη μ` ατσάλι.
Αφήνοντας στο έρεβος, τα καρκινώματα, του εχθρού των λαών,
Ο ίδιος πάντα φονικός Καπιταλισμός.
Γέρος, κουρελής, με σάπια δόντια, σάπια μορφή, μυρωδιά θανάτου.
Με ματωμένα δόντια, απ` των αθώων το αίμα που ρέει στην οικουμένη.
Ανεβαίνουμε κι ανεβαίνουμε, με τη ψυχή στο Κόμμα μας, στο λάβαρο
πάντα πιστοί.
Για το χρυσό καρβέλι, το μεστωμένο στάχυ, την καρπερή γη, το
νερό, στα ξεραμένα χείλη των μικρών παιδιών, στις εσχατιές του κόσμου
Εμείς οι πρωτοπόροι, της γλυκιάς πατρίδας, οπλισμένοι με τα διδάγματα,
της Οκτωβριανής Επανάστασης.
Χαράζουμε την έφοδο στους ουρανούς, ψυχωμένοι, με μπροστάρηδες,
τα νιάτα, τα φεγγάρια της Κ.Ν.Ε.
Κι ακούγεται, ένας αχός στα διάσελα, είναι η επανάσταση! Που περνάει
με φόρα.
Τρανή! Στο αίμα του κόκκινου γαρύφαλλου, των δρόμων της Ειρήνης.
Στους αγωνιστές που δεν προσκύνησαν.
Το Κόμμα, δύναμη, το Κόμμα τιμή, ιδανικό κι αγώνας.
Πατούμε γερά στη γης, οι πάγοι έσπασαν εδώ και καιρό.
Κι ανθίζει στους μπαξέδες το χαμόγελο, η ελπίδα, των προλετάριων
ολου του κόσμου.
Υψώνοντας εκατομμύρια κόκκινες σημαίες, με τη περηφάνια
του αγώνα, στα ροζιασμένα χέρια του σκαφτιά, του εργάτη, του νέου χτίστη!
….Ψηλά τη σημαία σύντροφοι!!!!!!!!
Ψηλά!! Στ` υψώματα, στ` μάρμαρα, στ ουράνια, στ` αλώνια!
Στ` αλώνια!! Να μάσουμε το χρυσό καρπό!
Για Ψωμί, Ειρήνη, Ζωή, Γη.

Μ` αγωνιστικούς χαιρετισμούς.
Αδαμοπούλου Γεωργία ΚΟΒ Παλλήνης Αττικής

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-12-2019