Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
Το ταξίδι με την σχολή #1

Το ταξίδι με την σχολή #1

Δημιουργός: CHЯISTOS P, soɯıpǝʇuǝd soʇsıɹɥɔ

βιωματικές αναμνήσεις

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Το ταξίδι με την σχολή στην Ταϊλάνδη την Σιγκαπούρη και την Ινδία

(απόσπασμα)

Η επιλογή του ταξιδιωτικού πρακτορείου.

Λίγα λόγια από την εμπειρία μου για την εταιρεία Thomas Cook που ανέλαβε το ταξίδι μας στην Σιγκαπούρη, Ταϊλάνδη και Ινδία το 1979, έτσι όπως είναι στο προσωπικό μου ημερολόγιο.

Στα φοιτητικά μου χρόνια όλα τα τελευταία έτη πήγαιναν μία μεγάλη εκδρομή έτσι και εμείς αποφασίσαμε να κάνουμε ένα ταξίδι σε Ταϋλάνδη Σιγκαπούρη και Ινδία. Ψάξαμε να βρούμε τον καλύτερο πρακτορείο που θα μπορούσε να μας διοργανώσει αυτή την εκδρομή μία και ήμασταν γύρω στα 130 με 150 άτομα. Καταλήξαμε να αναλάβει την εκδρομή μας μία εταιρεία που ναι μεν δεν είχε ξακουστή εικόνα όσον αφορά τις ταξιδιωτικές εκδρομές, είχε όμως τότε καλή επιφάνεια στον εμπορικό τομέα (πολυκαταστήματα) και είχε δημιουργήσει κα μια τουριστική εταιρία.
Εκπρόσωπος της εταιρείας αυτής μας είπε πως δεν θα μπορούσε να βάλει 130 άτομα (που ήμασταν τελικά) μέσα σε ένα αεροπλάνο και υποχρεώνονταν να σπάσει την εκδρομή σε δύο γκρουπ ένα των 30 ατόμων και ένα των 100. Έτσι συμφωνήσαμε και το πρώτο γκρουπ έφυγε και αναμέναμε μία από τις επόμενες μέρες να φύγουμε και εμείς οι υπόλοιποι 100.
Εμείς το δεύτερο γκρουπ κατεβήκαμε στην Αθήνα για να πάμε να φύγουμε από το ανατολικό αεροδρόμιο την προγραμματισμένη ώρα και με την προγραμματισμένη πτήση που μας είχαν ανακοινώσει από το γραφείο.
Όμως εκεί περιμέναμε και η ώρα περνούσε ανησυχητικά χωρίς να εμφανιστεί κανένας εκπρόσωπος του γραφείου... Έτσι αναγκαστήκαμε και απευθυνθήκαμε στην αεροπορική εταιρεία όπου εκεί μας είπαν ότι δεν υπάρχει κανένα group αρχιτεκτόνων που θα ήταν επιβάτες στη συγκεκριμένη πτήση. Εκεί τρελαθήκαμε.
Μαζικά και όσοι μπορούσαμε, φύγαμε και πήγαμε στα γραφεία της εταιρείας όπου εκεί -ευτυχώς για αυτούς- ήταν κάποιος που γνώριζε τα γεγονότα και έτσι δεν τα κάναμε όλα γυαλιά-καρφιά. Σαφώς όμως υπήρξε εκνευρισμός τεράστιος και αρκετές αψιμαχίες, όμως ο άνθρωπος είπε πως θα μπορούσε να μας επιστρέψει τα λεφτά. Βέβαια τι να τα κάναμε αφού όλα είχαν ματαιωθεί. Πήραμε λοιπόν τα λεφτά πίσω, γύρω στα 4,5 εκατομμύρια δραχμές που ήταν η αμοιβή του γραφείου για την εκδρομή του έτους μας.
Εγώ ήμουν ο ταμίας του έτους και έτσι παρέλαβα τα χρήματα μέσα σε ένα μαύρο βαλιτσάκι. Ο σκοπός όμως ήταν τί θα μπορούσαμε να κάνουμε τώρα πια. Για το λόγο αυτό αποφασίσαμε ναι αναζητήσουμε καινούργιο ταξιδιωτικό πρακτορείο, όσο γίνεται πιο γρήγορα μπορούσαμε και να φύγουμε, αλλά μέχρι να το βρούμε υπήρχε το πρόβλημα ότι περισσότεροι από εμάς ήμασταν από την επαρχία και είχαμε πρόβλημα διαμονής. Οι συνάδελφοί μας όμως των Αθηνών δέχτηκαν να μας φιλοξενήσουν μέχρι να βρεθεί κάποια λύση ή να ματαιωθεί εντελώς η εκδρομή.
Αποφασίσαμε λοιπόν όλοι να συγκροτήσουμε μία επιτροπή όπου θα επισκέπτονταν τα διάφορα τουριστικά πρακτορεία των Αθηνών και για το λόγο αυτό στήσαμε ένα τραπέζι (σαν στέκι –γραφείο) στου Παπασπύρου στο Σύνταγμα (τότε δεν υπήρχαν βέβαια τα κινητά...) και γιατί εκτός από την επιτροπή υπήρχαν και άλλα άτομα δικά μας που βοηθούσαν και μας κατατόπιζαν σχετικά, το δε απόγευμα στις 4 όλοι οι συνάδελφοι συγκεντρωνόμασταν έξω από το Μουσείο και κάναμε την ημερήσια γενική συνέλευση όπου τους εκθέταμε τα αποτελέσματα της αναζήτησης και μετά περνάμε συλλογικά απόφαση για το τι μέλλει γενέσθαι.
Θυμάμαι που ήμουν εγώ κουβαλώντας πάντα μαζί το βαλιτσάκι με τα λεφτά και συνοδευόμενος από τέσσερις - πέντε άλλους συνάδελφους, πηγαίναμε σε κάθε τουριστικό πρακτορείο και βρίσκοντας τον υπεύθυνο εκεί που λέγαμε :
«--Είμαστε 100 άτομα φοιτητές και θέλουμε να μας διοργανώσετε μία εκδρομή σε Ταϊλάνδη, Σιγκαπούρη και Ινδία για 12 μέρες και διαθέτουμε 4,5 εκατομμύρια » και ανοίγαμε μπροστά τους την βαλίτσα ώστε να φανούν τα λεφτά. Ο άνθρωπος βέβαια πάθαινε από την έκπληξή του και όταν συνέρχονταν μας έλεγε ότι θα κάνει ό,τι δυνατό για να μας φτιάξει αυτή την εκδρομή. Συνήθως βέβαια την επόμενη μέρα που πηγαίναμε, όλα ήταν αρνητικά γιατί κανένας δεν μπορούσε να προετοιμάσει για τέτοια εκδρομή μέσα σε ελάχιστες ώρες για άμεση αναχώρηση και με τόσα άτομα.
Έτσι λοιπόν μία μέρα βρεθήκαμε στο γραφείο της «Wagonlit-Cook» που ήταν –τελικά- η μοναδική ταξιδιωτική εταιρεία η οποία αποδέχτηκε και μας ετοίμασε την εκδρομή ώστε να φύγουμε σε μια-δυο μέρες. Αυτό ήταν ένα ευχάριστο γεγονός που μας χαροποίησε και ανακούφισε όλους γιατί έτσι θα μπορούσαμε να πραγματοποιήσουμε την καθιερωμένη εκδρομή και να μην μείνουμε σαν έτος στο παράπονο.
Και κάτι ακόμα : στην Ινδία μείναμε επιπλέον μία μέρα πού (όπως μας αποκάλυψε ο συνοδός του τουριστικού γραφείου) μας οργάνωσαν την εκδρομή χωρίς να έχουν καταφέρει με κλείσουν το εισιτήριο επιστροφής από Δελχί για Αθήνα όπου μπόρεσαν και βρήκαν αεροπλάνο την επόμενη μέρα...

Αυτή λοιπόν είναι η εμπειρία μου από την εταιρεία Cook η οποία μαθαίνουμε ότι διαλύεται αφήνοντας ακάλυπτες τεράστιες υποχρεώσεις.
-.-

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-01-2020