Φάσμα

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Φάσμα σκληρό της ηδονής
Πρόσωπο δακρυσμένο της στοργής
Βαθιά μες στη μεσήλικη μου σάρκα θαμμένο
Ξύπνα στο μεγάλο φως το νηκηφόρο,έκθαμβο και μαγεμένο

Θεέ του σώματος σοφέ στα έργα της ζωής
Χαμένε μες στη μνήμη της άμνημης στιγμής
Θυμίσου τον όρθρο,την ανταύγεια της δημιουργίας
Το ρίγος της εξαίσιας θωπείας

Μάτια μου ,χαρίστε μου το βλέμμα πούχατε ίσως αρνηθεί
Τη μυρωμένη εκείνη λέξη την μεστή
Στην ήσυχη σκιά ,δειλά κρυμμένη
Σε μια ρωγμή του ερέβους ξεχασμένη

Μείνε μη φεύγεις φάσμα μου δρομαίο
Τον καημό μου παίρνοντας μαζί σου κλοπιμαίο
Μείνε,γίνε λεπίδα φονική
Ανάγκασε το θάνατο σ’ανακωχή

Σε λάτρεψα τις χαραυγές
Στα σύνορα των κόσμων ,στων ορατών τις εσχατιές
Σε λάτρεψα τις νύχτες με σύμβολα χαράς
Την ώρα της μεγάλης μοναξιάς

Σε λάτρεψα σ’όλα τα βλέμματα των ζωντανών
Στους λίκνους των νερών,στη λήθη των νεκρών
Σε λάτρεψα όταν τα σκήπτρα σου ξυπνούσαν στο χώμα το λουλουδι
Οταν τα σείστρα σου ξεσπούσαν στο νού μου, το πιο όμορφο τραγούδι...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-02-2020