Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
Το σφραγισμένο σπίτι

Το σφραγισμένο σπίτι

Δημιουργός: CHЯISTOS P, soɯıpǝʇuǝd soʇsıɹɥɔ

(Το έγραψα σε πεζό στο Facebook και μετά μου ήλθε η διάθεση να το κάνω έμμετρο) Και μια ενδιαφέρουσα μελέτη : http://repository.edulll.gr/edulll/retrieve/5400/1476.pdf

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Το .. σφραγισμένο σπίτι

N’ανοίγουμε, τις πόρτες τον χειμώνα
κι ας έξω στροβιλίζονται τα χιόνια
κι επίσης καλοκαίρι για μια ώρα,
που κι αν θα αποβούν ενεργοβόρα
θα μπει αέρας φρέσκος να τον νιώσεις
να φύγουν τα μικρόβια κι οι ιώσεις.

Απ’ όταν εγεννήθηκα, θυμάμαι
στρωσίδια στην αυλή μας να κρεμάμε
και όλα τα παράθυρα τα ξεχαρβαλωμένα
φροντίζαμε ώρα πολύ να είναι ανοιγμένα
έτσι οι γονείς μας μάθανε, - καληώρα εκεί πού ‘ναι-
πως όλα τα δωμάτια πρέπει ν’ αεριστούνε.

Μα όμως τα συστήματα αλλάξαν
κι οι χαραμάδες των σπιτιών μας πλέον φράξαν
εξοικονόμηση το λέν -κι επιδοτούνε- !
σε γυάλες αναερόβιες να μπούμε
ερμητικά όλες τις πόρτες να σφραγίσουμε
και μέσα σ’ άσηπτο κλουβί να επιζήσουμε

Και νά αεροστόπ κι αφυγραντήρες
νά air condition και με φίλτρα αεριστήρες
ν’απιονίζουν τα πνευμόνια μας οι χρώσεις
και τον καρκίνο να εκπέμπουν οι μονώσεις
ν’ ανακατεύουν του κορμιού μας τα εντόσθια
και να σκορπούν ολόγυρά μας την αρρώστια

Μαζεύει ο χώρος δίχως άλλο υγρασία
ιούς και μούχλα, μα και όλη την ... Ασία
λεγεωνάριους, βακτήρια, βρωμίλα
και το μικρόβιο που λέγεται ... καφρίλα.
Εστία μόλυνσης δεν είναι πιά το σπίτι
μα.. λάθος κρίση που μας σέρνει απ’ την μύτη.

Και λέω ΝΑΙ ! Πως προτιμώ τις χαραμάδες
κι ασβεστωμένους του σπιτιού μου τους σοβάδες,
να μπαίνει αέρας, νά ‘μαι ένα με την φύση
και ν’ αναπνέω όσα πρόσταξε η ζήση
αέρα λίγο μα καθάριο, μ’ οξυγόνο
να τον εισπνέω κι από σφρίγος να ..μπουκώνω !!
-.-
(12-3-2020)



Το αρχικό πεζό κείμενο (Facebook) :
[
Nα ανοίγουμε, λέει, τα παράθυρα χειμώνα –καλοκαίρι για τουλάχιστον μία ώρα, ώστε να μπαίνει φρέσκος αέρας μέσα και να καταπολεμήσουμε τις ιώσεις.
Aπο τότε που γεννήθηκα θυμάμαι στο πατρικό μας σπίτι που ανοίγαμε κάθε μέρα τα ξεχαρβαλωμένα παράθυρα για μία τουλάχιστον ώρα και βγάζαμε τις κουβέρτες και τα σεντόνια να αεριστούν.
Σήμερα και με τις ευλογίες των επιδοτούμενων προγραμμάτων της –κατά τα άλλα θεμιτής- εξοικονόμησης ενέργειας, προσπαθούμε να σφραγίσουμε όσο πιο ερμητικά τους χώρους που ζούμε, είτε με αεροστόπ, είτε με air condition, είτε με απιονιστές, είτε με αφυγραντήρες, είτε με ανακυκλωτές αέρος μέσω φίλτρων, είτε με μη αναπνεύσιμα χρώματα και μονώσεις, κάνοντας ό,τι περνάει από το χέρι μας να συγκρατήσουμε μέσα στα σπίτια την μούχλα, την υγρασία, τα μικρόβια, τους ιούς, τα βακτήρια, τους λεγεωνάριους, το διοξείδιο, τις μυρωδιές και κάθε εστία μόλυνσης.
Προσωπικά, όχι ! Προτιμώ τις χαραμάδες στις πόρτες και τα παράθυρα, να αναπνέει και να μπαίνει αυτός ο λίγος φρέσκος αέρας όλη τη μέρα και να ανανεώνεται συνεχώς το οξυγόνο του σπιτιού μου.
]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-03-2020