Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
Η μάγισσα

Η μάγισσα

Δημιουργός: Skylight, Σταμάτης Βαρσάμος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Γνώρισα μια μάγισσα (πάνε δυο-τρία χρόνια)
που κάθε άντρα έκανε… να την ονειρευτεί.
Συχνά τους άντρες έπαιζε, σα να ‘ταν όλοι πιόνια
και εκείνη η βασίλισσα που τους καραδοκεί.

Πέρναγε και τους μάγευε, μέσα απ τ’ άρωμα της
πλησίαζε τους άγγιζε, γινόταν ηδονή
τους τύλιγε σα θύματα, μέσα στην αγκαλιά της
και σας το λέω αυτό εγώ, που ήμουνα εκεί.

Τη μέρα που τη γνώρισα, με έχρισε ιππότη
και την αγάπη πρόσταξε, να ψάξω για να βρω
έτσι κι εγώ τη πάτησα, μ’ έκανε στρατιώτη
και σε μια μάχη με ‘βαλε μ’ αόρατο εχθρό.

Εκείνη δε χρειάστηκε ποτέ να πολεμήσει
άλλους ιππότες έχρηζε, ήταν αερικό,
μα δεν με ήξερε καλά, είχ’ άλλο πεπρωμένο
και μια βραδιά, τα μάγια της, λύγισαν στο γραπτό.

Εγώ όμως συνέχισα, να δίνω ίδια μάχη
και την αγάπη για να βρω, έψαχνα στα τυφλά
αυτή το είδε και ευθύς, εκεί αφοσιώθη
σε μια πορεία δύσβατη, κόντρα στη μοναξιά.

Αθάνατη (για τους θνητούς) καθ’ όλα λατρεμένη
βασίλισσας αντάξια… (κι ας ήταν κουρελού)
δεν έμαθε τον δίπλα της, να τον καταλαβαίνει
κι εκείνη έκανε όνειρα, χωρίς να βάζει νου.

Εγώ μαζί ταξίδευα… τα άστρα εξηγούσα
τις νότες που μ’ απόσταση, φτιάχνουνε μουσική
της έδειχνα το άπειρο που τόσο αγαπούσα
κι εκείνη απλά σταμάταγε, να περπατά στη Γη.

Οι μέρες πια περνάγανε μες στην αργοπορία
αφού τα βράδια έδειχνα, κάθε αστερισμό
μ' όσα κι αν είν’ τα χρόνια σου, τελειώνει η εμπειρία
έτσι και ‘γω κάποια βραδιά, δεν βρήκα αλλά να πω.

Σιωπή και πτώση απότομη, άρχισαν φασαρίες
που είναι το μελωδικό• το άσμα νεαρέ;
-Βλέπετε εγώ την μάγευα, μ’ αυτές τις ιστορίες
και με τον τρόπο που ‘δειχνα, πως είσαι ουρανέ.

Μα ‘γω αλήθειες έλεγα... Kαμία φαντασία
μόνο σκέψεις ξεκάθαρες, που ‘χα να μοιραστώ,
δεν είχα άλλες για να πω, που να χουνε ουσία
και είπα πως σιγά- σιγά εγώ αποχωρώ.

Μαγεία δε με δέσμευε, εγώ την είχα σπάσει
κι αφού τη γνώση έδωσα, έφυγα να σωθώ,
γιατί αυτή με ήθελε, εκεί να με γεράσει,
για διηγούμαι όμορφα, ότι κατανοώ.

-Χωρίς να σκέφτεται αυτά... που ‘γω της εξηγώ.-

-Σα να μιλάω μόνος μου, και πάλι… στο κενό-

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-03-2020