Όχι

Δημιουργός: ειδεμή, curious Λαμπρινή Τενεδίου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Όχι 2011

Τώρα και ξέρω...πως σέρνεται η νύχτα - φίδι άγρυπνο,ανήμερο -
χωρίς αχνάρια,..στο φόντο του τοπίου το θολό - κρύο,παγωμένο -
κατασπαράζοντας προσπάθειας ίχνη και σημάδια,..όχι μόνο για
τον μοναχικό...που ανύποπτα,..όχι μόνο...για τον αμύητο χωρίς
σκοπό,..μα για όποιον,όπως κι όποτε,σε οποιοδήποτε - του
αρχιπέλαγους - καιρό.

Στην τέφρα του ανέμου που σκόρπισε θαμπός και μαύρισε του
όποιου βίου ουρανό,...στα ασήμαντα τον καταχώρησαν οι ώρες,
...μα ήταν - αδίστακτες και φονικές - ώρες του κακού,που σκόρπι-
σαν με θύελλες εκούσιες,τ'ασήμαντα αχνάρια του βίου του ασή-
μαντου και του οικτρού - έτσι όπως τον χαρακτήρισαν -

Πόσες νά'ταν τάχα;...Εκούσιο και το μέτρημα της αντιπέρα όχθης,
τις ονομάτισε κανείς,ή μήπως όχι;Κι η καταχώρηση των ονομάτων,
της επικεφαλίδας,...σε ποιό σημείο ανήλιαγο,του ακόμη πιο οικτρού
κι ανίσχυρου μυαλού; - Έτσι όπως το χαρακτήρισαν -.

Όχι! Τέτοιο και μόνο αυτό!- Ν'ακούγεται!- Και τέτοιο να πάλλεται και
να δονείται σε όποιο τόπο θλιβερό του ασήμαντου μυαλού,..Πόσα
όχι; Τα ειπωμένα ηχηρά ή ενδόμυχα - τα καταχωνιασμένα -...μα πά-
ντα ζωντανά,...έστω κι ανίσχυρα,μα όχι ηττημένα!

Κάποια...τις σάρωσαν την τέφρα και τις ώρες,...όσα στάθηκαν
καθάρια κι όχι ύποπτα,όχι άδεια - χωρίς αντίκρισμα - χωρίς
αντίλαλο κλαυθμού και κοπετού -...εκείνα που ποτέ δεν προ-
σαρτήθηκαν λεία και λάφυρα αντίπαλου στρατού,σαν συλημένης
χώρας θησαυροί.

Τα ειπωμένα 'δεν'κι όλα τα εκφρασμένα 'όχι,'μικροί και κουρα-
σμένοι μαχητές,κάποια - αρκετών - κατάφρακτοι ιππότες και
πολεμιστές,μα...όλα μ'ένα σταυρό ολοπέτρινο στο στήθος να
προβάλλει κι εκεί τ'αχνάρια ξαναπιάστηκαν κι απέδωσαν συ-
γκομιδής καρπό,στην οικουμένη μονοπάτια.

Εκείνα τ'ανεκτίμητα'όχι' με πόνο ανθρώπινο και κάματο κατα-
κτημένα,ενάντια κι αγνάντια σε πολλούς παραταγμένα...κι έτσι
χαράχτηκαν απ'την αρχή ίχνη προσπάθειας,βίου σημάδια,εκεί
που η νύχτα σέρνοντας τα είχε κάποτε σαρώσει,..εκεί που απο-
σταμένος είχε κάποιος,κάποτε σταθεί,...νά που άλλος πια το μο-
νοπάτι άσκιαχτο θα ξεδιπλώσει,χωρίς φόβου υποταγή - κι άλλα
ανθρώπινα αχνάρια,καινούρια,δυνατά - σε δύσβατους καιρούς,
ίχνη προσπάθειας,βίου σημάδια να εκπληρώσει.

Όχι...το όνομα,..ασήμαντο - όπως το χαρακτήρισαν -
...όχι το πρόσωπο,ασήμαντο κι αυτό,βορά σε κάποιου
ισχυρού τον χαρακτηρισμό,...μα ο τελικός καρπός - συγκομιδή
για τους πολλούς - σημαντικό το μονοπάτι και για τον Υπέρτατο...
και πρόσωπο και όνομα ακριβό...και ανεκτίμητο το μονοπάτι!
Όχι με αξία,ίχνη προσπάθειας,βίου σημάδια να εκπληρώσει,
ενάντια κι αγνάντια σε πολλούς - σε άγρυπνα κι ανήμερα -
μα η ύπαρξη και μόνο η ύπαρξη - σαν ύπαρξη στην οικουμένη -
ενάντια σε άγρυπνα κι ανήμερα,την ύπαρξη της παρουσίας της
να δικαιώσει.
















Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-03-2020