Σαν Κατι Το Ιερο

Δημιουργός: ΑΒΕΡΟΗΣ, ΡΟΛΑΝΔΟΣ

Οι ψιχάλες να΄ναι δροσοστάλες της ψυχής να βρέχουνε τις σάλες.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Όταν οι ψιχάλες πέφτουν στη σκεπή
είμαι ξαπλωμένος πάνω στο κρεβάτι
θυμάμαι την άπονή σου τη φυγή
και την ασυγκίνητή σου τη μορφή
και με φράζουνε της μοναξιάς οι βάτοι.

Όταν οι ψιχάλες πέφτουν στη σκεπή
τριγυρίζω στου σπιτιού μου τα δωμάτια
στη θολή τη σκέψη μου έμεινες καρφί
και την καρδιά μου τη φτωχή κι ορφανή
μου την πήρες και την έκανες κομμάτια.

Όταν οι ψιχάλες πέφτουν στη σκεπή
μου διαβρώνουνε με μιας τα φυλλοκάρδια
γιατί φέρνω τη γλυκιά σου τη μορφή
στης νόησής μου την περιοχή
όταν μουχρώνει κι έρχονται τα βράδια.

Όταν οι ψιχάλες πέφτουν στη σκεπή
κι ακούω να χτυπάν στα κεραμίδια
κλαίγοντας θυμάμαι κείνη τη στιγμή
που για ξένα μέρη τράβηξες εσύ
και καρφώνονται στα στήθια μου λεπίδια.

Μα σε λατρεύω σαν κάτι το ιερό
και πια να σε σβήσω μες απ’ την καρδιά μου
κι απ’ το νου μου να σε βγάλω δεν μπορώ
γιατί αναρριχήθηκες σαν τον κισσό
και για πάντα με περίζωσες γλυκιά μου.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-04-2020