Ατέλειωτο σεργιάνι

Δημιουργός: ΜΙΧΑΛΗΣ 63, ΠΑΠΑΣΤΥΛΟΣ ΜΙΧΑΛΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ατέλειωτο σεργιάνι

Άπλωσε το χέρι σου και πιάσε το δικό μου,
μαζί στο ξαστερόφωτο, μαζί στη συννεφιά,
τούτο το δάκρυ που κυλά ας είναι το στερνό μου,
και ας ξυπνήσω σ' όνειρο που βρήκε ξαστεριά.

Ποιοι άνεμοι ποια κύματα, σε σπρώξαν μακριά μου,
ποιοι είν ετούτοι οι θεοί που τ' άδικο θωρούν,
που πήραν απ' τα μάτια μου, το φως και την καρδιά μου,
και μ' άφησαν σε μοναξιά που οι ίδιοι δεν μπορούν.


Ψυχή μου σου καρδιόφυλλα, να γειάνουν στην καρδιά μου,
σ' ατέλειωτο σεργιάνι, δίχως σταματημό,
ο πόνος σου δικός μου, δικό μου το λιμάνι,
στην αγκαλιά μου να 'βρει, ο νόστος σου ντορό.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-04-2020