Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
Χταπόδι

Χταπόδι

Δημιουργός: ειδεμή, curious Λαμπρινή Τενεδίου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Χταπόδι 2013 (εξαρτήσεις- έξεις- ροπές - πάθη)

Ποτέ...δε νίκησα την πείνα μου,...την έδεσα,τη φίμωσα,την πέταξα
στο χώμα κι...αυτή σπαρτάραγε ακόμα,...ποτέ δε νίκησα την πείνα
μου,ποτέ δε χόρτασα το στόμα...κι όμως το πνεύμα μέσα μου έλε-
γε πρέπει! Να μάχεσαι κι ενάντια - αν χρειαστεί - στο ίδιο σου το
σώμα,..όταν στα βύθια ρεύματα των σκοτεινών αισθήσεων φαίνεται
να σε έλκει.

Να αντιστέκεσαι,τα ρέτενα ούτε για μιά στιγμή μη χαλαρώνεις,...
μήπως στα λάθρα σου λυθεί...και σε τραβήξει σε σκότη απύθμενα,
..μήπως σε πάθη έρμαιο σε πνίξει...και σαν τη θέλησή σου ευτελίσει,
...τότε και τη ζωή σου τη σκυλέψει,..τότε σε θάνατο σε παρασύρει,
τον πρώτο που γνωρίζει η ψυχή,..πριν το κορμί στο χώμα αγγίξει.

Για...αυτό άστη την πείνα σου,...χάμου να σφαδάζει...και να κωφεύεις
- στα ώτα σου κερί -...αν γλυκόλαλη αυτή - καθώς πανούργα - μες
στα σφιχτά δεσμά της...και στην απελπισιά της παρακαλεί με υποσχέ-
σεις και...πότε τρομερή,με φοβέρες και κραυγές...σε προκαλεί για να
τη λύσεις και σ'εξαντλεί.

Μην της μιλείς,μην την κοιτάζεις,...ανάλγητα από απόσταση να τη θωρείς,
...να λες σε αγνοώ ...και δεν υπάρχεις - κι ας σε πονά φριχτά κι ας σε λιγώνει -
πάνω σου όπως γατζώνεται,αδημονώντας,ύαινα που καγχάζει...κι αναμετρά
τη δύναμη της αντοχής,..στην πρώτη σου λιγοψυχιά να εφορμήσει και...να σε
κατασπαράξει...

Να λές τότε πιο δυνατά - να θωρακίζεις την καρδιά - σε αγνοώ και δεν υπάρχεις!
Είσαι παγίδα που γλυκαίνει και σκοτίζει το μυαλό,που γεννήθηκες στη σάρκα
και θέλεις να με δελεάσεις,...το πνεύμα δούλο σου να σύρεις σε βύθια πάθη και
δαμασμένο να το εξευτελίσεις,..για αυτό να λές,..πείνα πανούργα,εγώ ή εσύ!


Του πόθου σου τον ύπνο - ευφραντικό,βαθύ - δε θα με κάνεις να γευτώ,...ούτε
θα με ποτίσεις του πάθους σου τον οίνο - κρασί μεθυστικό - της χαίτης σου τους
πλόκαμους να απλώσεις,...να φαρμακώσεις τη συνείδηση,...να τέρψεις τις αισθή-
σεις σε πνεύμα εξαντλημένο,...που αποκοιμήθηκε στη μάχη και να δεθεί ανυπερά-
σπιστο το σώμα,ζωντανό,μα...άδειο κουφάρι....


Να...λές,εγώ δε σε κοιτώ,για με πως δεν υπάρχεις!...Μα κοίτα με εσύ - σε προκαλώ -
...μέσα στης σάρκας μου - ισχνή σ'ισχύ - ...τη λάβρα ανάγκη - χωρίς να σε νικώ -
...κι όμως σε έδεσα,σε φίμωσα,σε πέταξα στο χώμα και πάνω σου σκληρά πατώ!
...Και αγρυπνώ,σαν κύνας που του κύρη του φυλάγει και ζωή και βιός,ποτέ να μη
λυθείς! Τους πλόκαμους να μη σαλεύεις! Τους πλόκαμούς σου,αυτούς,...καθώς να
ξεριζώσω,αδυνατώ - μέσα μου - πείνα μου άγρια και πανούργα,ύαινα που καγχάζεις,
πείνα πανούργα ,εγώ ή εσύ!


ΥΓ. Θα ήθελα να ευχαριστήσω πολλούς,που μου συμπαραστάθηκαν - αρχής γενομένης,
από εμένα -...στον αγώνα της απεξάρτησής μου,από την Coca-cola (μπρούσκο),από τα
τυρογαριδάκια Chipita και τα γεμιστά Παπαδοπούλου που εθίζουν (δημιουργούν
εξάρτηση στον εξωτερικό φλοιό του εγκεφάλου των ελλήνων) κι έχουν καταστρέψει
γενιές και γενιές,να τα κόψετε κι εσείς.Αυτή την εποχή κάνω ελεγχόμενη χρήση ποπ-κορν
με συνταγογράφηση γιατρού (100 γρ.ημερησίως),αλλά με τη βοήθεια των πολλών,
πιστεύω πολύ σύντομα να μπορέσω,να συνεχίσω με πακοτίνια (ελαφρότερη μορφή
εξάρτησης) και να πάρω τη ζωή στα χέρια μου,επίσης όπου χρειαστεί κολλάω τσιρότο.
Ευχαριστώ θερμά όλους αυτούς,που με στήριξαν και πίστεψαν σε μένα.

Μετά τιμής,Εγώ.


ρέτενα : ηνία



Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-04-2020