Κι' ένα δάκρυ θλίψης

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημέρα φίλοι μου, έτσι ένοιωσα, έτσι τα γράφω, να μου είστε καλά.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Δεν κόψαμε κρίνα
για τον Επιτάφιο.
Ούτε μαζέψαμε δεντρολίβανα
δεν μαζέψαμε μαργαρίτες
να τις περάσουμε σε κλωστές
να στολίσουμε τον Επιτάφιο.
Ούτε βιολέτες ούτε εκατοντάφυλλα τριαντάφυλλα
ούτε κόκκινα ευωδιαστά γαρυφαλάκια.
Τίποτα δεν κόψαμε, τίποτα δεν στολίσαμε
κι` ούτε ψάλαμε στην περιφορά.
Η ζωή εν τάφω.
Ούτε φωτιές στη κάθε γειτονιά
ούτε σαλιγκαράκια, κεράκια στις μάντρες
ούτε μυρωδικά σε όμορφα καλάθια.
Τίποτα ένα τίποτα.
Ένα απόλυτο κενό.
Ένα απαγορεύεται σε μέρες τηλεόρασης.
Μόνο οι καμπάνες
λυπημένες και αυτές
για την σταύρωση του Κυρίου
μα και την δική μας τιμωρία.
Μένουμε σπίτι.
Δυστυχείς.
Με ένα κενό και μια απουσία.
Με ένα φόβο.
Για το πολυτιμότερο.
Τις ζωές μας.
Κι` ας λεν κι` ας λεν.
Για την εσώκλειστη ωραία εποχή μας.
Κι` ένα δάκρυ θλίψης!!
το κρύψαμε καλά κάτω από χιλιάδες
πληροφορίες και εικόνες.
Θλίψη, μεγάλη θλίψη
θλίψη για όλα.
Για όλα θαρρείς τα αμαρτήματα μας.
Ζωή χωρίς περιφορά Επιταφίου.
Μια τιμωρία.
Για την ανθρώπινη απληστία.
Όχι, δεν μπορώ να το δεχτώ
όχι δεν ένοιωσα πάλι παιδί
όχι δεν με πνίξανε οι θύμησες
οι ωραίες μνήμες!!
Μόνο μια απουσία.
Μόνο ένα απόλυτο τίποτα
στη θέση της χαράς μας.
Ναι, μένουμε σπίτι.
Άραγε τι αμαρτίες πληρώνουμε.
Αν δεν στολίσεις Επιτάφιο.
Αν δεν πας στη περιφορά.
Αν δεν περάσεις μαργαρίτες σε κλωστές
κι` αν δεν δέσεις αγριολούλουδα ματσάκια.
Όχι, δεν έχεις χαρά
και προσμονή
Ανάστασης.
Μόνο μια απέραντη λύπη.

Αδαμοπούλου Γεωργία
18-4-2020

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-04-2020