Ένα κρινάκι θαλασσί στη γιορτή σου

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημέρα φίλοι μου....όποιος δεν έχει ύπνο, γράφει ποιηματάκια, να μου είστε καλά, σας ευχαριστώ.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Διαβήκαν οι καιροί
που` λεγες.
Που χάθηκε ο ήλιος
τι έγινε εκείνο το αστέρι
που πήγε ταχα η χαρά μας.
που όλο πρ'οσμενες
σαν το παιδί
με ανοιγμένα χέρια.
Ένα κρινάκι θαλασσί
στη γιορτή σου.

Είχες διαβεί την πέτρα
είχες ανέβει τα στουρνάρια
είχες πληγωθεί κι` είχες ματώσει
σκίστικε το τσίτινο φουστανάκι σου
λιώσαν τα δανεικά παπούτσια.
Κι` έλεγες δεν μπορεί.
Κάπου θα υπάρχει κείνο το αστέρι
που όλοι μιλούσαν γι` αυτό.

Δεν το είχες δει
δεν ήρθε να σου κάνει επίσκεψη
στην άδεια στέρφη αγκαλιά
κι `ούτε γνώριζε τα φιλιά.
Τι χρώμα έχουν άραγε τα φιλιά.
Λευκό, κοραλί, κόκκινο
της φωτιάς.
Λευκό της αθωότητος
κίτρινο, χρυσαφί του ήλιου.

Δεν τα είδες
δεν στα είπε ποτέ κανείς
κι` ας έψαξες κι` ας ρώτησες.
Ας πληγώθηκες
κι` έγινες πολεμιστής
για το φως.

Διαβήκαν οι καιροί
κι` έμαθες την αγάπη.
Αργά, βασανιστικά, στερημένα
μα την έμαθες.
Ήρθε και φώλιασε
στο σπίτι του φωτός
κι` είχε λαμπερά μάτια
γλυκιά τη μορφή
όμορφη την γλώσσα
Κι` ήταν δικιά σου.
Πόσο μόχθησες
για αυτό.

Αδαμοπούλου Γεωργία
21-4-2020

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-04-2020