Στάχτη στη φωτιά

Δημιουργός: Ισάρης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τα χείλη τριαντάφυλλα εκατόφυλλα κλειστά.
Η πόρτα της καρδιάς στενή κι αμπαρωμένη.
Λόγια που πνίγονται σε λίμνη μυρωδική, φωνάζουν σιωπηλά.

Πονούσε η καρδιά,μα τα λόγια δεν έβγαιναν από τα χείλη.
Με τεχνητή αναπνοή κρατούσες ζωντανή,μια κατ’ουσία νεκρή ζωή.
Δεν το βλεπες πως σωνόταν το λάδι στο καντήλι.

Το πιο γλυκό από όλα τα ρήματα,
ήξερες να το προφέρεις,όχι να το προσφέρεις.
Σε πάγκους τοκογλύφων ακουμπούσες τα φτηνά σου αισθήματα.

Σου 'κλεινε μάτια και αυτιά της ομορφιάς σου η σκλαβιά.
Σε αποδημητικά πουλιά μοίραζες χαρά και τώρα εισπράττεις λύπη.
Τσαλακωμένα λόγια,στο πάτωμα πεταμένα, και η χαρά να λείπει.
Έμεινες μόνη να σκαλίζεις,τη στάχτη στη φωτιά.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-05-2020