Είδαμε τα πουλιά ένα σμάρι

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημέρα φίλοι μου, φτωχύναμε στο περιβολάκι γράψτε κανένα ποίημα, σας ευχαριστώ.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Χίλιους χρόνους περάσαμε
να βρούμε μια αξία
κλάψαμε και γελάσαμε
κι` όλο γύρω τοιχεία.

Με τη ψυχή στο στόμα
ανεβήκαμε την χωμάτινη τη σκάλα
στο αχυρένιο μας το στρώμα
που ήταν τα μικρά μεγάλα.

Και δείξαμε στον ήλιο
κάλπικο ένα δαχτυλίδι
μ` ένα χαρτί βασίλειο
φτιάξαμε ένα στολίδι.

Σκάψαμε μες στο χώμα
για μια ρίζα βασιλικό
κι` είπαμε λίγο ακόμα
θα βρούμε το θεό.

Στα σύρματα κρεμάσανε
την αθωότητα μας όλη
και την αγάπη απλώσαμε
σε τσιμεντένια πόλη.

Ψάξαμε δυο αχτίδες
φως να` χει η οικουμένη
στις λιγοστές μας τις ελπίδες
ότι δεν μας πεθαίνει.

Να βρούμε μια αξία
ν` αντέχει στο σκοτάδι
σ` ένα φιλί η ουσία
δεν έχει η πλάση χάδι.

Μετρώντας τα τρελά πουλιά
γατζωμένοι στο σύρμα
ψίθυρος έγινε η μιλιά
για να φωνάξει κρίμα.

Ψάχναμε ένα τόπι χρυσό
κι` απλώσαμε τα χέρια
μια σταύρωση σαν το Χριστό
στο βράχο καντηλέρια.

Χίλιους χρόνους περάσαμε
κι` αγκίλωναν τ` αγκάθια
χρυσό μπρισίμι ψάξαμε
να` χει η ψυχή μας άνθια.

Μια αξία η ζωή μας όλη
σ` ένα ματσάκι γιασεμί
στης ροδιάς το περιβόλι
που` χει χρώμα κοραλί.

Σε αγιόκλημα, θυμάρι
σε δεντρολίβανο και δυόσμο
είδαμε τα πουλιά ένα σμάρι
να σκεπάζουνε το κόσμο.

29-5-2020
Αδαμοπούλου Γεωργία.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-05-2020