καμια εκπληξη

Δημιουργός: Ηypocrisy, γιουλη τσαμαλ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

o πολυς αερας σαπιζει το μυαλο
και δεν φταιει ο αερας.
το νερο αστερευτο σε χωμα αφραγο
να το πινεις να μην σε πνιγει.

το ψυγειο νεκρο εκτος πριζας.
τα κυτταρα της ψευδ-ους-αισθησης
που σε κραταει -ταχα στην ζωη-
σε αποσυνθεση. το σαρκιο
σκετο κρεας.
κομματια ολοκληρη η γη
και η καρδια σε απομονωση
ενα πεδιο ακαρπιστο εκτος ψυχης
να το διατηρησει πώς στην ζωη.
ο εχων ενεργεια δινει.
εχουμε ολοι κλειδι.

αγιο δισκοποτηρο.
ενα μονο βλεμμα χαμενο στον αποκοσμο οριζοντα
ανοιχτο -καθενας δεν το βλεπει-
στο χειλος τ' απεραντου, ουρανου μα και θαλασσης
κι ειναι μεσα της. αλλο δεν εχει. ενα το σωμα και ο οδηγος
η αβυσσος. αλλος δεν υπαρχει μπροστα το τελος
πισω ελος.

το ψυγειο και η σκονη.
ενα σωμα και το ψυγειο.
γι αυτο και του ανθρωπου,
δεν απεχει πολυ
απο την βιομηχανια των ζώών.
οχι δεν το σκεφτομαι,
καθε τελος θελει και τον τονο του.
που με καθε αρχη του, απεχει παρασαγγας
απο το ζω ως ον και το ζωον.
ολα γυριζουν.

πληξη.

κανενας διαχυτος χειμαρρος.
μαραθωνιος για το κερδος
για το ποιος θα κανει περισσοτερα σκουπιδια
για το ποιος θα κοιμηθει λιγοτερο.
η εκρηκτικη χαρα στον αερα πια πανερμη
κι ως παντα αειθαλης, μεσα απ'τις ρωγμες
σπιθιζει, στα σκυθρωπα προσωπα
των προσωπειων.
τοσο που λες πια γιναν ενα στρωμα.
ενα σωμα που αρνειται πλεον να συνεργαστει.
ενα χαμογελο που αγαπησε την ατελεια
ειναι ακοπο λουλουδι που φυεται μοναχο.


-o ανθρωπος
γινεται επικινδυνος οταν κανει οτι δεν καταλαβαινει -ομοιως και το αντιθετο-



(© 02-06-2020 @ 17:45)

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-06-2020