Στης ρυτίδας το βλέμμα

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημέρα φίλοι μου, σας ευχαριστώ πάντα, ας μην εγκαταλείπουμε το περιβολάκι.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Του έρωτα το φιλί είναι καυτό
και της αγάπης μέλι
ποιο να διαλέξεις απ` τα δυο
που τα ευλογούν οι αγγέλοι.

Στου χρόνου μέσα το στρατί
ανθίζει η αγάπη ριζώνει
δεν είν του πάθους η γιορτή
πλάτανος γίνεται και αμόνι.

Αργαλειός που πλέκει τα γερά
τα νήματα τα αιώνια
του πλάτανου είναι τα ιερά
τα όμορφα τα κλώνια.

Κι` όλο η ζωή κυλάει, χάνεται
στης ρυτίδας το βλέμμα
διαγράφει πάθη και αισθάνεται
πως έχει ακριβό το στέμμα.

Περνούν οι χρόνοι κι` όλο λες
τίποτα δεν εχάθει
κι` όλο τις δένεις τις κλωστές
σε απουσίας πάθη.

Ανελέητες δυο ρυτίδες στο λαιμό
σε καθρέφτη δολοφόνο
τις κοιτάς κι` έχεις καιρό
για ένα σημάδι μόνο.

Μες στη καρδιά, μες στη ψυχή
και στο λαιμό ένα χάδι
τις κοιτάς και προσευχή
κάνεις κάθε βράδυ.

Ξεχνάς του πόθου το φιλί
ξεχνάς τα νεανικά πάθη
και λες αλήθεια, τι ωφελεί
αφού δεν έσβησε η αγάπη.

Δεν γερνά η καρδιά θυμήσου
δεν γερνά μέσα στη στράτα
ένα σημάδι η ανάμνηση σου
το παρελθόν, γλυκιά σονάτα.

10-6-2020
Αδαμοπούλου Γεωργία.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-06-2020