Η μαύρη βέρα

Δημιουργός: Μαρία Χ., Μαρία Χατζηγιάννη

Καλησπέρα στιχοοικογένεια ! - ε -

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μια μαύρη βέρα φόρεσα στο δάχτυλο της θλίψης
Ντυμένη με ορείχαλκο και πέτρες της ντροπής
Μέσα στο άσπρο νυφικό παντρεύονται οι τύψεις
Και συ γυρεύεις ψέματα στο Χάροντα να πεις...

Απόψε που η Κόλαση επέτειο γιορτάζει
Των άδικων θανάτων μου.. των άγριων σιωπών
Το άσπονδο μαχαίρι σου δεν παύει να με σφάζει
Κι εγώ μονάχη πνίγομαι σε θάλασσες λυγμών...

Μια μαύρη βέρα φόρεσα με χρώμα ειρωνείας
Αιώνια ερωμένη σου ποθώντας να γενώ
Μα γίνηκε το σώμα μου βορά της ουτοπίας
Και τάχθηκα αιώνια για σένα να πονώ...

Απόψε που οι χίμαιρες φορέσανε τις μάσκες
Στην αγκαλιά τους ρίχτηκες ποθώντας ηδονή
Μα σαν αποκαλύφθηκαν οι σάπιες τους οι σάρκες
Εσύ τρέμοντας σύγκορμος τράπηκες σε φυγή...

Μια μαύρη βέρα φόρεσα.. θαμμένη στους βυθούς σου
Δίχως ελπίδα ανάδυσης στην άγρυπνη ζωή
Λες και χρωστούσα μοναχή να πίνω τους καημούς σου
Και να ξερνώ στα πέλαγα τη μαύρη σου χολή...





4-3-2008

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-06-2020