Ο Γυρισμοσ Σου Μου' Φερε Την Ανοιξη

Δημιουργός: ΑΒΕΡΟΗΣ, ΡΟΛΑΝΔΟΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Την ώρα που ήταν όλα μαύρα αλίμονο
και μου γίναν τα ονείρατα σμπαράλια
ήρθες στου βίου μου το καταχείμωνο
που λύσσαγαν βοριάδες στ’ ακρογιάλια.

Μες σ’ ένα χάος ζούσα κατασκότεινο
όπου κυριαρχούσαν εφιάλτες
μα μ’ αγάπη με στεφάνωνες για« κότινο»
της ρούσας κόμης σου τους καταρράχτες.

Ο γυρισμός σου μού΄ φερε την άνοιξη
με την αγκάλη της λουλούδια πλέρια
με θάμπος σε θωρούσα και κατάνυξη
κι εκμαύλιζες στα μάτια μου τ’ αστέρια.

Σε μένανε του δύσμοιρου κι ανέτοιμου
μικρό να κάνω στη ζωή μου βήμα
σαν μού’ ριξες ματιές σου το« κισμέτι» μου
αρχίνησε να μου πηγαίνει πρίμα.

Δίπλα μου έγειρες ήσυχα κι ατάραχα
μ’ ολόδροσα φιλιά στα δυο μου χείλη
κι απ’ της πικρής ζωής μου τα κατάραχα
φωτολουσμένος ήλιος θ’ ανατείλει.

Ο γυρισμός σου μού΄ φερε την άνοιξη
με την αγκάλη της λουλούδια πλέρια
με θάμπος σε θωρούσα και κατάνυξη
κι εκμαύλιζες στα μάτια μου τ’ αστέρια.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-06-2020