Πατέρα μου

Δημιουργός: Ελένη Σ., Ελένη Σωφρονίου

Για τον πατέρα μου...με το μελάνι της ψυχής!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πατέρα μου,

Ψάχνω τις λέξεις, ψάχνω τα λόγια, ψάχνω τον τρόπο να σου πω για όλο εκείνο το γαλάζιο που γέμισες τους ουρανούς μου. Για να μπορώ να σκορπώ τα σύννεφα, για να μπορώ να μετρώ τους ανέμους με την πυξίδα της αγάπης, πάντα σε χρώμα γαλανό! Το ξέρω. Χρειάζονται πολλά μελάνια ψυχής, για να σε ζωγραφίσω. Να σε ζωγραφίσω να με κρατάς και πάλι απ’ το χέρι, να με πηγαίνεις μες στα χιόνια στην πλατεία, για να μπω στο σχολικό λεωφορείο. Να σε ζωγραφίσω να ανεβαίνεις τα κακοτράχαλα βουνά, να μαζεύεις τις πέτρες και να μου τραγουδάς. Να μου παίρνεις τα χέρια, να τα κρύβεις στις παλάμες σου, να φυσάς με τη ζεστή ανάσα σου για να μου τα ζεστάνεις. Να σε ζωγραφίσω σκυφτό, να σκαλίζεις τα χώματα, για να φυτέψεις τους σπόρους της ζωής μου. Να σε ζωγραφίσω να με φιλάς τα βράδια και να μου σταυρώνεις το μέτωπο. Είναι κι αυτό το σκαλοπάτι - σαν να το βλέπω συνεχώς μπροστά μου- κι εσένα εκεί, να κάθεσαι τα βράδια και να διαβάζω μες στα μάτια σου όλη τη δύναμη τού κόσμου. Τα μάτια σου! Αυτά κι αν χρειάζονται όλα τα μελάνια της ψυχής μου, για να τα ζωγραφίσω. Την ώρα που πονούν, την ώρα που χαίρονται, την ώρα που λυγίζουν, την ώρα που αντέχουν! Σ’ ευχαριστώ παπά μου! Σ’ ευχαριστώ που άφησες την ψυχή μου να «ζυμωθεί», κοιτάζοντας στα μάτια σου τ’ αληθινά και τα ωραία!

Χρόνια πολλά παπά μου!
Σ’ αγαπώ!


Ελένη Σωφρονίου Στρατή
22 Ιουνίου 2020

Δημοσίευση στο stixoi.info: 22-06-2020