το ποτάμι

Δημιουργός: ειρήνη, Ειρήνη Παραδεισανού

καλημέρα στιχοπαρέα ..

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ήτανε κάποτε ένα ποτάμι.
Πρωτόγνωρες οι δίνες που στις όχθες του ηχούσαν`
Θεοί ανασταίνονταν στην κοίτη του
κι αποσταμένοι στρατηλάτες στα νερά του λούζονταν.
Ταξίδευε αιώνες πίσω ακάματο, με πείσμα κοφτερό
σαν τη λεπίδα που αστράφτει στον ήλιο
πριν χωθεί στο σκληρό θηκάρι.

Έλεγε πως ζητά τη θάλασσα.

Κι όλο ταξίδευε
αλλάζοντας όψεις συνεχώς με μιαν αστείρευτη ορμή
που’ μοιαζε με θυμό
μα ήταν ζωή κι επιμονή και αγώνας και ελπίδα.

Κι όταν του μήνυσαν πως στέρεψαν οι θάλασσες
με βλέμμα επιτιμητικό το εγκαταλείψαν οι θεοί
και οι στρατηλάτες σιωπηλά στρέψαν τα νώτα.

Μα το ποτάμι συνέχισε μονάχο να κυλά.

Η μοίρα κάποιων ποταμιών τους επιτάσσει
να μην πτοούνται από το θεϊκό φευγιό
και να επιμένουν να κυλούν
τη θάλασσα μυστικά αναζητώντας
όσοι μαντατοφόροι κι αν στο διάβα τους περάσουν
για να τους πουν
πως θάλασσα ποτέ δε θα βρεθεί.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-09-2006