Έρεβος

Δημιουργός: papastratima

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Νύχτες φθινοπώρου, ντυμένες με δροσερό αγιάζι.
Με πρόσφατες αναμνήσεις ενός ζεστού καλοκαιριού.

Όνειρα σπαρμένα στην άμμο.
Κάθε κύμα σβήνει και ξαναγράφει την ακτογραμμή.

Συζητήσεις που διαρκούν ώρες και αντανακλούν στα σοκάκια του χρόνου.
Με λόγια που ποτέ δεν λέγονται, γιατί δεν πετούν και βαραίνουν.

Αθωότητα. Ένα σώμα γυμνό, στα νερά πεταμένο.
Μάτια που δεν θα ξανάδουν το φως που τα κάνει να λάμπουν.

Μα τώρα είναι μακρά η νύχτα. Και τα αστέρια σβηστά.

Σε καλώ.
Σου φωνάζω.
Ουρλιάζω.

Ηχώ.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-09-2020