θείο δώρο

Δημιουργός: Αγιοβλασιτης, Aναστασιος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ως λέει η Βίβλος... ο Θεός σαν έφτιαξε τον κόσμο ...
είδε πως κάτι του 'λειπε σε Χάρη και ομορφιά.
Όλα σοφά και ήρεμα, με τάξη και με νόμο...
μα δίχως ζεστασιά.

Πήρε του άντρα την πλευρά κι έφτιαξε τη γυναίκα...
Το τελευταίο δώρο του ,το δώρο της ζωής.
Ένα στολίδι ακριβό στου κόσμου τη φαρέτρα...
κι ιστός αναπνοής.

Μαζί με πυρ και θάλασσα η λαϊκή σοφία...
Κάποιοι το λένε για κακό -όλο υπαινιγμούς...
Μα αν σκεφτούνε και των δύο την τόση σημασία...
θ'αλλάξουν' ουρανούς.

Έχει τη λάβρα της φωτιάς ,της θάλασσας την άπλα...
Κάθε μεγάλο και τρανό εκείνη το γεννά.
Θεά..Εταίρα.. Σύντροφος.. μαγεύτρα ..ξελογιάστρα...
αλλά και Παναγιά.

Τζοκόντα ,Καρυάτιδα και Αφροδίτη Μήλου...
μυστήριο και χάρητα κι ερωτική χροιά.
Ειν' έργο τέχνης η κοπιά του γυναικείου φύλου...
και αχνοφεγγαριά.

Χίλιες οι χάρες σε πολλές και σ' άλλες χίλιες δέκα ...
Σε ομορφιά ,σε φρόνηση, σε γλυκά σε ψυχή.
Μα σκοτεινό δεν θάβρεις φως, ούτ' άσχημη γυναίκα...
λογίσου το γιατί.

Κάποιοι παράταιρα ηχούν του κόσμου τον παιάνα.
Πίσω από κάθε εμπλοκή ,γυναίκα αναζητούν
Μα να σκεφτούν πως και αυτούς τους έχει κάνει μάνα
και ν' αποκαλυφθούν.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-09-2020