Μια θάλασσα που ουρλιάζει

Δημιουργός: ptoumassis, Παναγιώτης Θ. Τουμάσης

Γράφτηκε στις 12.9.2020

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Έχω στον νου μια θάλασσα που ουρλιάζει.
Κατάστιχτα τα κύματα με φύκια.
Και ξύλα σάπια, από παλιά καΐκια.
Σάπια, καθώς η πόρτα αυτή που μπάζει!

Χειμώνας θα ’ναι, με χειμώνα μοιάζει.
Και τούτη ’δώ η γοργόνα, στα χαλίκια.
Σαν τους ζητιάνους που χρωστάνε νοίκια.
Μ’ απεγνωσμένο βλέμμα, με κοιτάζει!

Εβράχηκα και το παλτό μου στάζει.
Με στείλαν στα Γυμνάσια και στα Λύκεια.
Τώρα, στους τοίχους περπατούν σκουλήκια.
Αλήθεια, με τι βιάση η ζωή βουλιάζει!

Π.Θ.Τουμάσης

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-09-2020